Kruisvaarders van Sint Jan

Kort na de Eerste Wereldoorlog was in Europa sprake van een toenemende geloofsafval. De jezuïet Jacques van Ginneken wilde het tij keren. Hij deed een beroep op de apostolaatzin van katholieke vrouwen en mannen. Hij stichtte een drietal lekengroeperingen met ieder een eigen taak en doelgroep. In 1919 het Gezelschap van de Vrouwen van Bethanië, met als opdracht de godsdienstige opvoeding van kinderen. Twee jaar later ontstond het Gezelschap der Vrouwen van Nazareth, gericht op de ontwikkeling van meisjes en jonge vrouwen. En voor de ontwikkeling van jonge mannen werd op 16 januari 1922 het Gezelschap der Kruisvaarders van Sint Jan opgericht. Het eerste huis te Rijswijk (1925) kreeg als naam het devies van de stichter mee: Ora et Labora (bid en werk). In Rijswerk ontstonden een drukkerij, een radioverkoopafdeling, een kleermakerij en een smederij. In 1929 werd in Rotterdam een tweede huis opgericht, waar de woon- en werkomstandigheden vergelijkbaar waren. Huizen in Schiedam, Wateringen en Rumpen volgden. Vanaf de tweede helft van de jaren dertig kwam er ook aandacht voor het volwassenenapostolaat. Zo werd in 1936 te Utrecht het Benedictus Labre Huis geopend voor de opvang van dakloze katholieke mannen. Een jaar later namen de Kruisvaarders de leiding over van Huize Padua te Rotterdam, waar werklozen werden opgevangen. In 1944 werd het moederhuis Ora et Labora door een raket verwoest, waarbij 14 mensen om het leven kwamen. Door middel van de verkoop van kalenders, het organiseren van loterijen en door geldelijke steunbetuigingen, wist men het financieel te redden. Direct na de oorlogsjaren werd er in Wassenaar een nieuw moederhuis opgericht, dat de naam van de stichter meekreeg: het Van Ginnekenhuis.