Oost- en Westbroekpolder, 1610-1970

De oorsprong van de Oost- en Westbroekpolder ligt aan het eind van de 15de eeuw. In 1486 verleenden hoogheemraden van Rijnland vergunning aan de ingelanden van Zoeterwoude om in de Weipoort een watermolen te stichten en een kade te leggen. De polder werd eerst de Broekpolder genoemd. Hij bestond uit twee polderdelen, die van elkaar gescheiden werden door de Weipoortse Vliet. In 1529 werden de beide polderdelen met elkaar verenigd. Op de overzichtskaart van het hoogheemraadschap van Rijnland van 1615, vervaardigd door Floris Balthasars, worden beide polders de 'Weipoortse Broeckpolders' genoemd. Pas later werd de definitieve benaming Oost- en Westbroekpolder gebruikt. De waterhuishouding van beide polderdelen is met elkaar in verbinding gesteld door een combinatieduiker in de Weipoortse Vliet. De Oostbroekpolder wordt in het noorden begrensd door de Burmade of Slingerwatering, een watergang van de Bent en Delf- of Generale polder. Aan de oostkant vormt de kade van een sloot langs de Broekweg de grens, terwijl in het zuiden een kronkelende kade loopt langs De Strook, een deel van de polder dat afwatert op de Bent en Delf- of Generale polder. Een eind verderop wordt de grens gevormd door de kade van de Oude Verlaatsloot, behorend tot de Gelderswoudse polder. Aan de westkant scheidt de Weipoortse Vliet de Oostbroekpolder van de Westbroekpolder. De Westbroekpolder wordt in het noorden begrensd door de Nieuwe weg en daarmee gescheiden van de Grote Polder. In het westen is de Zuidbuurtse watering de grens. Hierachter begint de Zwet- en Groote Blankaartpolder. In het zuidoosten loopt de Noord-Aa, terwijl oostelijk de Weipoortse Vliet dit polderdeel weer scheidt van de Oostbroekpolder. In 1970 werd de polder samengevoegd met de Gelderswoudse polder tot de polder Haasbroek.