«Bijschrift bij publicatie:» Vernietigingskamp Hoe kunnen en durven die Duitschers nog lachen, bij zooveel onuitsprekelijke ellende, die zij zelf veroorzaken. Bij duizenden laten ze de gevangenen verkommeren en verhongeren. Zij plagen en treiteren hen op sadistische wijze, totdat zij, totaal uitgeput, sterven. De crematoria kunnen het werk niet af. De lijken liggen in lange rijen in het bosch of in de doodenputten. Vele gevangenen worden nog op den dag der bevrijding vergiftigd of op andere wijze gedood.