Interview 02 (deel 4), Papua's in diaspora

Deze video is niet online beschikbaar. Klik op 'Bekijk Bron' om na te gaan waar de video te bekijken is. Geïnterviewde no. 2 is geboren in 1946 in Ampam Baken. Haar vader is guru. Haar vader heeft in een Japans werkkamp gezeten en is tijdens de Tweede Wereldoorlog gewond geraakt bij een bomontploffing. Geïnterviewde vertelt over haar kindertijd, het dorpsleven, en de Adat. Ze gaat naar het internaat en meisjes vervolgschool in Korido vervolgens naar Hollandia om een verpleegstersopleiding te volgen. Later volgt ze nog een opleiding voor vroedvrouw en daarna heeft ze als hoofdzuster gewerkt. Ze heeft haar man in de gevangenis leren kennen. Hij heeft daar 2 jaar gezeten. Zij verleent hulp in de gevangenis en ontmoet hem daar. In 1974 is ze met hem getrouwd. In 1983 wordt hij weer opgepakt en daarna nog een paar keer. Hij wordt geholpen om uit de gevangenis te vluchten. Dat lijkt een voorwendsel om hem neer te schieten. Pas een maand na zijn dood hoort ze van zijn dood. Inmiddels is zij met de kinderen naar Papua New Guinea gevlucht. Ze schrijft een brief aan buitenlandse zaken en ze krijgt toestemming om naar Nederland komen en gaat daar werken eerst als schoonmaker dan als bejaardenhulp. De geïnterviewde maakt deel uit van de ervaringsgemeenschap van ooggetuigen van een migratiegeschiedenis van Nieuw Guinea naar Nederland. Geïnterviewde no. 2 is geboren in 1946 in Ampam Baken. Haar vader is guru. Haar vader heeft in een Japans werkkamp gezeten en is tijdens de 2e wereldoorlog gewond geraakt bij een bomontploffing. Geïnterviewde vertelt over haar kindertijd, het dorpsleven, en de Adat. Ze gaat naar het internaat en meisjes vervolgschool in Korido vervolgens naar Hollandia om een verpleegstersopleiding te volgen. Later volgt ze nog een opleiding voor vroedvrouw en daarna heeft ze als hoofdzuster gewerkt. Ze heeft haar man in de gevangenis leren kennen. Hij heeft daar 2 jaar gezeten. Zij verleent hulp in de gevangenis en ontmoet hem daar. In 1974 is ze met hem getrouwd. In ‘83 wordt hij weer opgepakt en daarna nog een paar keer. Hij wordt geholpen om uit de gevangenis te vluchten. Dat lijkt een voorwendsel om hem neer te schieten. Pas een maand na zijn dood hoort ze van zijn dood. Inmiddels is zij met de kinderen naar Papua New Guinea gevlucht. Ze schrijft een brief aan buitenlandse zaken en ze krijgt toestemming om naar Nederland komen en gaat daar werken eerst als schoonmaker dan als bejaardenhulp. De geïnterviewde maakt deel uit van de ervaringsgemeenschap van ooggetuigen van een migratiegeschiedenis van Nieuw Guinea naar Nederland.