280. Een paar minuten lang beweegt zich niemand hunner, maar dan komen zij den schok te boven en zij komen overeind. „Ziezo," zegt Rob, „hoe raar we dan ook terecht zijn gekomen, we zijn nog in leven. En nu op zoek naar mensen r" 281. Ze stappen uit het toestel op bet sneeuwveld en met hun drieën turen zij over de sneeuwvlakte naar enig teken van leven. „Dat lijkt wel een bergpad, dat naar benede-- voert!" Intussen tuurt oom Dan met aij__ kijker de omgeving af. 282. Haastig keren zij terug naar h-tn toestel. en halen een en ander, dat zij nodig hebben voor een reis van een paar dagen. Rob gaat vooron, dan Ans en oom Dan en voorzichtig gaan z$ over bet griezelige bergpad.

Artikel uit "Limburger koerier : provinciaal dagblad", 21 februari 1940