Het beschieten van treinen. — Een reiziger in een der beschoten treinen heeft bovenstaande foto genomen van het wegdragen der gewonden. Een der passagiers, diep onder den indruk van liet gebeurde, uitte zich in" onderstaande bewoordingen tegenover een verslaggever van het A. N. R.: „Mij klinkt nog in de ooren het gejammer der kinderen en het gesteun van gewonde mannen en vrouwen, die uren lang in hun bloed naast den spoordijk lagen en het slachtoffer werden van den duivelschen moordlust van o'nmensch.elijke tegenstanders. Menige volwassene keerde- zich om, om geen getuige te zijn van zooveel nood en ellende, als hij in zijn geheele leven nog niet had meegemaakt. Voor menigeen was het tevens een ruw ontwaken. Of misschien wel voor velen? Ik zag niets dan helpende handen, waar zich ergens een mogelijkheid voordeed, werd aangepakt. Kinderen droegen emmers water, vrouwen en.meisjes hielpen gewonden verbinden, troostten, waar het leed tranen in de oogen deed schieten, mannen droegen draag-, baren aan. Een indrukwekkend beeld van een hulpverleeing, die uit nood ontstond en een gevoel van saamhóorigheid geeft. Daartusschen Duitsche soldaten en Arbeitsmanner, met krachtige handen aanpakkend, waar hun optreden vereischt werd." (CNF-Pax m.)

Artikel uit "De Gooi- en Eemlander : nieuws- en advertentieblad", 05 juni 1944