Aan een grachtje te Edam staat et kleine'museum, waarherir\nerinaan een groots verléden tentoonesteld zijn. De sleutel van het oude 'bouwtje kunt. u halen „om de °ek". Misschien gaat er iemand met jnee ter rondleiding, maar als uw Eerlijk vertrouwen wekt, moogt gij °k alléén de schatten' wel bezichtif – Komt ge er in. deze tijd van 't J?r. nu 't plaatsje. geheel aan zich-V overgelaten is en een koude nawsregen alles verkilt, dan treft u 'Jtilte nog meer dan op warme zo. wanneer vreemdelingen *5 altijd wat vertier in Edam ko** brengen. Door de groenige glas-["*°od-ruitjes van het' nde-eeuwse y*. tiet gij 't deftig stijve stadhuis l*de overkant met hoog in de gevel * ""apen van de stad, verder een Jjaten grachtje met een zeer hoge r 9 en een hotelletje. Geen mens is f te bespeuren, wel is Edam J aer dode' steden van de oude rrf?ee geworden. Eens was Edam ■Werde stad van het Noorderkwardé vijftiende der stémhebbenrJ-Wandse steden. Zo vergaat de rHheirf dezer wereld! Wij kijken Oierig rond in 't kleine museum [iJn een sterfhuis, waar de notaris 1 "■ét testament heeft voorgelezen. s (Foto A.P.-BreijerJ.

Artikel uit "Het volk : dagblad voor de arbeiderspartij", 13 november 1944