De laatste loodjes (1) en Na de bevrijding (2)

De auteur is schoolhoofd in Alphen van een gecombineerde lagere en middelbare school, is getrouwd en heeft 3 jonge kinderen. Het is oktober 1944. Als hij veel Engelse vliegtuigen over ziet komen wordt zijn hoop op de bevrijding groter. Tegen de etenstijden is er gas om te koken, 's avonds is er elektra. Bij de bakker laten ze in de oven de aardappelschillen drogen. Hun fietsen hebben ze verstopt en de radio is ingeleverd. Hijzelf gaat op voedseltocht door de Haarlemmermeer. De Duitsers stelen voedsel en kleren. Eind oktober wordt het kouder, ze verstoken meer hout, maar er staan in de tuin gelukkig veel bomen. Ze kunnen nog aardappels en graan kopen en hij vindt het eten van de Centrale Keuken wel redelijk. In Rotterdam is een razzia. Eind november is er geen gas of elektra meer 's avonds en zitten ze bij een petroleumlamp. De ulo krijgt overdag soms vrij om huiswerk te maken. Met hun eigen "zakketeltje", dat ze in de kachel hangen, wordt gekookt. Vaak vertelt hij over het weer. Er is een fietsenvordering in het dorp. Hij verstopt zich op de zolder van de school bij razzia's. De kinderen krijgen op school extra eten met de hulp van boeren. Eind december leven ze op geruchten, het illegale krantje de Kroniek verschijnt nog maar af en toe. Ze horen over de honger in de grote steden. Zij kunnen nog steeds eten kopen in kleine hoeveelheden, al zijn het soms wel suikerbieten. Soms krijgen ze wat van mensen. Iedere gift of koop wordt nu vermeld. Er worden aanplakbiljetten aangeplakt voor de arbeidsinzet. De maand januari is koud met sneeuw. Van bollenpulp wordt koeken gebakken. Hij ruilt bij de boer fietsbanden tegen aardappels, bonen en tarwe. Ze hebben tijdelijk stroom, op aanvraag gekregen vanwege "ziekte".De Oostfrontberichten zijn goed. Af en toe krijgen ze post van grootouders uit Groningen of Deventer met de toestand daar. Uit de gestuurde pakketten wordt het voedsel vaak gestolen. Zijn mogelijke aanstelling in Groningen gaat niet door. "De tulpenbollen smaken als patat, heerlijk". Er zijn veel mensen die hem (hij is het schoolhoofd ) kleine hoeveelheden voedsel komen brengen . Het Zweedse Rode Kruis stuurt pakketten. Er wordt veel gevlogen en gebombardeerd, er zijn evacués. Om een benoeming ergens anders tekent hij een loyaliteitsverklaring. In maart en april 1945 maken de geallieerden grote vorderingen, die hij met spanning volgt. De melkvoorziening is goed, maar aardappels worden nu per stuk verkocht. Als Berlijn valt, gaan geruchten over de een komende bevrijding. De stemming is optimistisch. Er zijn voedseldroppings. Hij hoort op 5 mei dat de capitulatie een feit is en dat ze echt vrij zijn. Overal wordt gevlagd en gefeest. Zijn kinderen mogen van hem niet naar het kaalscheren van moffenmeiden gaan kijken. De voedselvoorziening wordt beter, ze genieten van de worstjes, chocolade, margarine en eipoeder uit de blikken van de voedseldroppings. De post uit Deventer en Groningen van de grootouders komt weer en al gauw zien ze elkaar ook. De eindexamenkandidaten van middelbare scholen krijgen zonder examen hun diploma's. De arbeiders uit Duitsland komen thuis en na een tijd hoort hij over de concentratiekampen. Hij probeert in Groningen een benoeming te krijgen, maar gaat tenslotte naar Eindhoven.