Schrijven van vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken in Nederland Otto Bene aan Buitenlandse Zaken Berlijn over de aantallen overgebleven Joden in Nederland, ondergedoken Joden, Nederlanders die Joden helpen en Nederlanders die o.a. thee en koffie stelen van Joden die werden afgevoerd.

Vrijstellingen

(Voorlopige) Vrijstelling van deportatie naar de (vernietigings)kampen. De vrijstelling werd 'sperrung' genoemd. De procedure was dat er een speciaal stempel verkregen moest worden bij de Raad: een zogeheten ”Sperr-stempel”, dat naast het al bestaande Jodenstempel geplaatst werd in het persoonsbewijs. De stempels gaven recht op vrijstelling 'bis auf weiteres' (tot nader order): geen garantie dus, maar tijdwinst werd als belangrijk gezien met het oog op het idee dat de bevrijding snel zou komen. De sperren van de Joodse Raad werden van levensbelang, want vluchten was bijna niet meer mogelijk.