J.R. Voûte: Dagboek I tm VII

De 31 jarige auteur, op het moment van de Duitse inval met zijn echtgenote woonachtig te Zandvoort, is advocaat en procureur in Amsterdam. Hij is veel werkzaam voor de Groente- en Fruitcentrale, de Zuidvruchten- en Specerijenhandel. Dankzij zijn vele connecties in handel en economie, is hij gedurende de gehele oorlog door nationaal en internationaal zeer goed op de hoogte. Iedere dag wordt het weer vermeld, verder vertelt hij over het contact met familie en over zijn opgroeiende pasgeboren dochter. Hij praat gedetailleerd over de oorlogssituaties in Nederland, Europa, Afrika en Indo-China. Ter sprake komt de strijd op militair, economisch en politiek terrein. Hij geeft overzichten van omgekomen militairen en burgers en verloren materieel. Door zijn werk reist hij veel. Hij praat dan met mensen en hoort verhalen en geruchten die de ronde doen. De Duitsers rukken op in Europa. De Nederlandse Unie, waarvoor hij sympathie voelt, wordt opgericht. Er zijn luchtgevechten en bombardementen. Hij hoort van de direkteur van de Gooische tram, dat de bussen op gas gaan rijden. September 1940 woont hij met zijn echtgenote een maand in Amsterdam. Voedsel, zoals kippen en blikgroente, wordt gevorderd. Joden moeten Zandvoort verlaten en de kuststreek wordt verboden gebied tussen 10 en 4 uur. De arierverklaring en legitimatiebewijzen worden ingevoerd, er komen Verwalters en de prijzen in restaurants stijgen. De "Winterhulp" wordt ingevoerd. Joden worden ontslagen uit openbare ambten. Er ontstaat gebrek aan vlees, vet en boter behalve voor de weermacht. Omdat hijzelf jaagt, heeft hij extra vlees. Restaurants en bioscopen worden voor joden verboden en Nederlanders op hoge posten worden door NSB'ers vervangen. De ertsuitvoer uit Zweden wordt gestopt en de Nederlandse melkproductie wordt samengevoegd met die uit België. NSB'ers in Amsterdam molesteren joden, de grote steden moeten boete betalen vanwege hun deelname aan de Februaristaking. De 31 jarige auteur, op het moment van de Duitse inval met zijn echtgenote woonachtig te Zandvoort, is advocaat en procureur in Amsterdam. Hij is veel werkzaam voor de Groente- en Fruitcentrale, de Zuidvruchten- en Specerijenhandel. Dankzij zijn vele connecties in handel en economie, is hij gedurende de gehele oorlog door nationaal en internationaal zeer goed op de hoogte. Iedere dag wordt het weer vermeld, verder vertelt hij over het contact met familie en over zijn opgroeiende pasgeboren dochter. Hij praat gedetailleerd over de oorlogssituaties in Nederland, Europa, Afrika en Indo-China. Ter sprake komt de strijd op militair, economisch en politiek terrein. Hij geeft overzichten van omgekomen militairen en burgers en verloren materieel. Door zijn werk reist hij veel. Hij praat dan met mensen en hoort verhalen en geruchten die de ronde doen. De Duitsers rukken op in Europa. De Nederlandse Unie, waarvoor hij sympathie voelt, wordt opgericht. Er zijn luchtgevechten en bombardementen. Hij hoort van de direkteur van de Gooische tram, dat de bussen op gas gaan rijden. September 1940 woont hij met zijn echtgenote een maand in Amsterdam. Voedsel, zoals kippen en blikgroente, wordt gevorderd. Joden moeten Zandvoort verlaten en de kuststreek wordt verboden gebied tussen 10 en 4 uur. De arierverklaring en legitimatiebewijzen worden ingevoerd, er komen Verwalters en de prijzen in restaurants stijgen. De "Winterhulp" wordt ingevoerd. Joden worden ontslagen uit openbare ambten. Er ontstaat gebrek aan vlees, vet en boter behalve voor de weermacht. Omdat hijzelf jaagt, heeft hij extra vlees. Restaurants en bioscopen worden voor joden verboden en Nederlanders op hoge posten worden door NSB'ers vervangen. De ertsuitvoer uit Zweden wordt gestopt en de Nederlandse melkproductie wordt samengevoegd met die uit België. NSB'ers in Amsterdam molesteren joden, de grote steden moeten boete betalen vanwege hun deelname aan de Februaristaking. Ieder deel is later door de auteur voorzien van een toelichting (1987). De auteur heeft correspondentie gevoerd met prof. L.de Jong.