Alfred Behrendt: Oorlogsdagboek Ter herinnering aan een bewogen tijd

De auteur, een joodse arts, wiens huis in Arnhem bij een bombardement verwoest is, verhuist met zijn zwangere echtgenote en zoon naar een landgoed in Schaarsbergen, waar een kraaminrichting wordt ingericht. Hij heeft zijn ster afgedaan. Hij wordt narcotiseur en administrateur. Er is geen gas en elektriciteit, alleen een pomp. Al gauw wordt de kliniek verplaatst naar een dienstgebouw van jachtslot Hubertus in het park de Hoge Veluwe. De vele kinderen zorgen voor een grote luierwas. Het eten is goed, er is verwarming, de wc is in de open lucht. De auteur vertelt over verjaardagen, zieke patiënten en het hele dagboek door over de slechte verhoudingen onder het personeel. Midden november 1944 moeten alle mannen spitten. In Otterlo zijn razzia's. Uit voorzorg brengen ze de voedselvoorraad in veiligheid. Filmmaatschappij Profilti maakt opnames van de kraamkliniek. Duitsers stelen radio's en fietsen. Hij stopt met het voorlezen uit zijn dagboek, omdat dit nog meer gespannen verhoudingen geeft. Met Sinterklaas worden cadeautjes uitgedeeld. Personeel vertrekt en anderen nemen hun plaats in, soms tegen de zin van de auteur. 12 December 1944 verandert de kraamkliniek in een infectiebarak. Hij wordt tegen zijn zin benoemd tot hoofd. Er komen nieuwe patiënten en zwakzinnige kinderen van de Johannastichting uit Arnhem. Ze hebben bedden, verbandmiddelen en levensmiddelen bij zich. Hij registreert hen. Er is nog steeds geen goede samenwerking, ook niet met de Johannastichting. Er komen V1' s over. Iedere week krijgen ze ziekenhuisrantsoenen, eigen medewerkers zorgen ook voor eten. Kerstmis wordt gevierd met kleine cadeaus. In de buurt zijn door beschietingen gewonden, die ook verzorgd worden. Door de sneeuw en gladheid opgelopen botbreuken worden geholpen. Hij hoort van uitgehongerden die langs komen en die van hen eten krijgen over de voedselprijzen in West-Nederland en is blij dat bij hen nog voldoende te eten is. De auteur, een joodse arts, wiens huis in Arnhem bij een bombardement verwoest is, verhuist met zijn zwangere echtgenote en zoon naar een landgoed in Schaarsbergen, waar een kraaminrichting wordt ingericht. Hij heeft zijn ster afgedaan. Hij wordt narcotiseur en administrateur. Er is geen gas en elektriciteit, alleen een pomp. Al gauw wordt de kliniek verplaatst naar een dienstgebouw van jachtslot Hubertus in het park de Hoge Veluwe. De vele kinderen zorgen voor een grote luierwas. Het eten is goed, er is verwarming, de wc is in de open lucht. De auteur vertelt over verjaardagen, zieke patiënten en het hele dagboek door over de slechte verhoudingen onder het personeel. Midden november 1944 moeten alle mannen spitten. In Otterlo zijn razzia's. Uit voorzorg brengen ze de voedselvoorraad in veiligheid. Filmmaatschappij Profilti maakt opnames van de kraamkliniek. Duitsers stelen radio's en fietsen. Hij stopt met het voorlezen uit zijn dagboek, omdat dit nog meer gespannen verhoudingen geeft. Met Sinterklaas worden cadeautjes uitgedeeld. Personeel vertrekt en anderen nemen hun plaats in, soms tegen de zin van de auteur. 12 December 1944 verandert de kraamkliniek in een infectiebarak. Hij wordt tegen zijn zin benoemd tot hoofd. Er komen nieuwe patiënten en zwakzinnige kinderen van de Johannastichting uit Arnhem. Ze hebben bedden, verbandmiddelen en levensmiddelen bij zich. Hij registreert hen. Er is nog steeds geen goede samenwerking, ook niet met de Johannastichting. Er komen V1' s over. Iedere week krijgen ze ziekenhuisrantsoenen, eigen medewerkers zorgen ook voor eten. Kerstmis wordt gevierd met kleine cadeaus. In de buurt zijn door beschietingen gewonden, die ook verzorgd worden. Door de sneeuw en gladheid opgelopen botbreuken worden geholpen. Hij hoort van uitgehongerden die langs komen en die van hen eten krijgen over de voedselprijzen in West-Nederland en is blij dat bij hen nog voldoende te eten is. Het dagboek bevat patiëntenlijsten