J. Zwaaf: Belevenissen tijdens de bezetting 1940 - 1945

De joodse auteur maakt als 17-jarige het bombardement van Rotterdam mee. Zijn vader is kruidenier. Het gezin gaat naar Amsterdam waar hij gaat werken bij het hoofdkantoor van de textielgroothandel waar hij in Rotterdam ook werkte. Hij vertelt over het voor hem onbekende joodse leven in Amsterdam. Hij wordt afgekeurd voor tewerkstelling in een arbeidskamp. De joden komen steeds meer in het nauw door de tegen hen genomen maatregelen. Het bedrijf waar hij werkt krijgt een Verwalter en joden worden opgeroepen zich te melden voor de Arbeidsinzet. Hij wordt opgepakt bij een razzia, gaat naar de Euterpestraat, waar ze 's avonds van de Joodse Raad warm eten krijgen. Men laat hem gaan. Hij krijgt weer een voorlopig Sperr-stempel. 5 Augustus 1942 trouwt hij met Martha, zijn verloofde. Hij noemt het een "schijnhuwelijk". Martha werkt bij het joods ziekenhuis aan de Keizersgracht en heeft daardoor een vrijstelling. Steeds meer joden, ook familie, worden opgepakt. Februari 1943 gaat de auteur ook werken in het ziekenhuis. Hij ontsnapt aan een razzia dankzij zijn Sperr-stempel. Het ziekenhuis zit overvol, zowel met patiënten als personeel. Mei 1943 ontsnapt hij weer aan een razzia. Als 4 weken later de helft van het personeel en de patienten weggevoerd worden, hoeft hij niet mee. Bij de grote razzia in juni 1943 in Amsterdam-oost, waar hij woont, worden zijn vrouw en hij gespaard. Zes weken later ontsnapt hij met zijn vrouw door zich te verstoppen in de bus met besmettelijk zieke patienten, die naar "de joodse Invalide" vervoerd worden. De daar ondergedoken artiesten Johnny en Jones verzorgen er een revue. De zenuwen zijn gespannen, omdat alle Sperr-stempels ongeldig worden verklaard. In de nacht van 30 september 1943 worden ze bij een huiszoeking niet gevonden. Die nacht nog gaan ze naar een ander onderduikadres. Onder begeleiding worden hij en zijn echtgenote Martha apart ondergebracht. Hij gaat naar Enkhuizen en is de zesde onderduiker bij Pa en Moe Houkes. De joodse auteur maakt als 17-jarige het bombardement van Rotterdam mee. Zijn vader is kruidenier. Het gezin gaat naar Amsterdam waar hij gaat werken bij het hoofdkantoor van de textielgroothandel waar hij in Rotterdam ook werkte. Hij vertelt over het voor hem onbekende joodse leven in Amsterdam. Hij wordt afgekeurd voor tewerkstelling in een arbeidskamp. De joden komen steeds meer in het nauw door de tegen hen genomen maatregelen. Het bedrijf waar hij werkt krijgt een Verwalter en joden worden opgeroepen zich te melden voor de Arbeidsinzet. Hij wordt opgepakt bij een razzia, gaat naar de Euterpestraat, waar ze 's avonds van de Joodse Raad warm eten krijgen. Men laat hem gaan. Hij krijgt weer een voorlopig Sperr-stempel. 5 Augustus 1942 trouwt hij met Martha, zijn verloofde. Hij noemt het een "schijnhuwelijk". Martha werkt bij het joods ziekenhuis aan de Keizersgracht en heeft daardoor een vrijstelling. Steeds meer joden, ook familie, worden opgepakt. Februari 1943 gaat de auteur ook werken in het ziekenhuis. Hij ontsnapt aan een razzia dankzij zijn Sperr-stempel. Het ziekenhuis zit overvol, zowel met patiënten als personeel. Mei 1943 ontsnapt hij weer aan een razzia. Als 4 weken later de helft van het personeel en de patienten weggevoerd worden, hoeft hij niet mee. Bij de grote razzia in juni 1943 in Amsterdam-oost, waar hij woont, worden zijn vrouw en hij gespaard. Zes weken later ontsnapt hij met zijn vrouw door zich te verstoppen in de bus met besmettelijk zieke patienten, die naar "de joodse Invalide" vervoerd worden. De daar ondergedoken artiesten Johnny en Jones verzorgen er een revue. De zenuwen zijn gespannen, omdat alle Sperr-stempels ongeldig worden verklaard. In de nacht van 30 september 1943 worden ze bij een huiszoeking niet gevonden. Die nacht nog gaan ze naar een ander onderduikadres. Onder begeleiding worden hij en zijn echtgenote Martha apart ondergebracht. Hij gaat naar Enkhuizen en is de zesde onderduiker bij Pa en Moe Houkes.