Yvonne van de Pitte: Verslag (handgeschreven tekst (fotokopie))

De auteur, een meisje van 11 jaar, vertelt dat ze 's morgens vroeg op 10 mei 1945 gewekt wordt door luid ronkende vliegtuigen. Haar vader is Belgisch consul in Den Haag. Enkele dagen brengt ze met haar familie door in de kelder van het gebouw van het gezantschap. Er zijn ook andere families met kinderen aanwezig, waarvan sommigen via een omweg naar België gaan. De kinderen hebben plezier met elkaar. Ze mogen niet naar buiten waar het te gevaarlijk is. Met 2 autobussen rijden ze enkele dagen later naar Hoek van Holland om daar per boot naar Engeland te gaan. Ze zit in de tweede bus. Nederlandse soldaten wensen hen goede reis. Onderweg ziet ze een neergeschoten Nederlands vliegtuig. Ook zijn er Engelse militairen. Met 4 Engelse torpedoboten vertrekken ze. Het is vol aan boord. Ze krijgt chocola. De zwemvesten moeten aan. Op het dek hoort ze beschietingen, maar het Duitse vliegtuig wordt neergehaald. Ze wordt, zoals velen, zeeziek. In een hangmat valt ze in slaap. Als ze wakker is kan ze als ze op de bank staat door de open patrijspoorten land zien. Als ze van boord gaat krijgt ze haar bagage terug en rijden met de trein naar Londen. Overal ziet ze meidoorn bloeien en ze verbaast zich over de schoorsteenpijpen op de huizen. Ze logeert in het Hyde Park hotel. Na een bad trekt ze schone kleren aan, gaat wat eten en slapen. Familie komt op bezoek. Ze wandelt door het Hyde park. Met de andere kinderen onderneemt ze een speurtocht door het hotel. Na het avondeten gaat ze slapen. De volgende dag gaat ze met een taxi naar een tante en maakt een lange tocht door Londen. Buiten Londen komt ze in een leuk huis te wonen, maar ze hoopt dat het gauw vrede is en ze weer terug kan gaan naar Nederland. De auteur, een meisje van 11 jaar, vertelt dat ze 's morgens vroeg op 10 mei 1945 gewekt wordt door luid ronkende vliegtuigen. Haar vader is Belgisch consul in Den Haag. Enkele dagen brengt ze met haar familie door in de kelder van het gebouw van het gezantschap. Er zijn ook andere families met kinderen aanwezig, waarvan sommigen via een omweg naar België gaan. De kinderen hebben plezier met elkaar. Ze mogen niet naar buiten waar het te gevaarlijk is. Met 2 autobussen rijden ze enkele dagen later naar Hoek van Holland om daar per boot naar Engeland te gaan. Ze zit in de tweede bus. Nederlandse soldaten wensen hen goede reis. Onderweg ziet ze een neergeschoten Nederlands vliegtuig. Ook zijn er Engelse militairen. Met 4 Engelse torpedoboten vertrekken ze. Het is vol aan boord. Ze krijgt chocola. De zwemvesten moeten aan. Op het dek hoort ze beschietingen, maar het Duitse vliegtuig wordt neergehaald. Ze wordt, zoals velen, zeeziek. In een hangmat valt ze in slaap. Als ze wakker is kan ze als ze op de bank staat door de open patrijspoorten land zien. Als ze van boord gaat krijgt ze haar bagage terug en rijden met de trein naar Londen. Overal ziet ze meidoorn bloeien en ze verbaast zich over de schoorsteenpijpen op de huizen. Ze logeert in het Hyde Park hotel. Na een bad trekt ze schone kleren aan, gaat wat eten en slapen. Familie komt op bezoek. Ze wandelt door het Hyde park. Met de andere kinderen onderneemt ze een speurtocht door het hotel. Na het avondeten gaat ze slapen. De volgende dag gaat ze met een taxi naar een tante en maakt een lange tocht door Londen. Buiten Londen komt ze in een leuk huis te wonen, maar ze hoopt dat het gauw vrede is en ze weer terug kan gaan naar Nederland. Het verslag is in opdracht van vader enkele dagen na de aankomst in Engeland geschreven. Het origineel van het verslag bevindt zich in Brussel bij het SOMA. Hier is ook een uitgebreide correspondentie van de vader van de auteur met zijn broers, die in de loopgraven vochten in de oorlog 1914 - 1918. Er zijn in Brussel ook foto's aanwezig. Bij de kopie van het verslag is een brief met nadere uitleg gevoegd door de auteur. Eén van de verhalen uit het jeugdboek "Oorlog in Inkt" is gebaseerd op het dagboek van Yvonne van de Pitte.