Johannes Hendrikus Feldmeijer: Dagboek (origineel (handgeschreven))

Het frontdagboek begint op de dag dat Henk Feldmeijer aan het hoofd van een detachement Nederlandse vrijwilligers naar het Oostfront vertrekt. De voorman van de Nederlandse SS heeft die middag nog een meningsverschil met NSB-leiders Mussert en Van Geelkerken want bij hen "ontbreekt het innerlijk geloof". In Duitsland krijgt hij zijn opleiding als luchtdoelartillerist waarna zijn eenheid naar Polen gedirigeerd wordt. Aanvankelijk vindt hij het land "goor, smerig en slecht bebouwd" maar voor de steden kan hij waardering opbrengen, vooral de overal aanwezige Duitse opschriften vind hij "kostelijk". Onderweg ziet hij "Jodendorpen en Joden en Jodinnen bij wegenbouw" en verbaast hij zich erover dat hij veel blonde en blauwogige mensen ziet. Ook in Rusland blijft hij de "Europese indruk" merkwaardig vinden. Even buiten Shitomir wordt de eenheid van Feldmeijer gelegerd in een oude Russische kazerne. In de buurt ziet hij de privé-treinstellen van Himmler en Von Ribbentrop staan. Voordat de vrijwilligers naar het front vertrekken spreekt Himmler hen toe: "Ich brauche Sie und auch Niederland braucht Sie". Op 19 augustus bereikt Feldmeijer de frontlijn in de Kaukasus en krijgt als SS-Unterscharführer het commando over een luchtdoelkanon bij de 2./SS-Flak Abteilung 5 van de "Wiking"-divisie. Ondanks enkele beschietingen verlopen de eerste weken rustig en heeft hij tijd om lange brieven te schrijven aan zijn vrouw Ybel, zijn ouders en geestverwanten binnen de NSB als Jan Nachenius en Wim Heubel. Ook schrijft hij aande SS-generaals Rauter en Steiner. Hij doet pogingen om zijn Nederlandse kameraden de politieke aspecten van de veroveringsoorlog uit te leggen. Diarree, luizen en modder eisen hun tol maar Feldmeijers grootste teleurstelling is het uitblijven van vuurcontact met de Sovjets. Eind september komt zijn wens in vervulling en weet zijn geschut twee vliegtuigen neer te halen. Door een granaatinslag dicht bij zijn stelling wordt Feldmeijer bedolven onder aa Het frontdagboek begint op de dag dat Henk Feldmeijer aan het hoofd van een detachement Nederlandse vrijwilligers naar het Oostfront vertrekt. De voorman van de Nederlandse SS heeft die middag nog een meningsverschil met NSB-leiders Mussert en Van Geelkerken want bij hen "ontbreekt het innerlijk geloof". In Duitsland krijgt hij zijn opleiding als luchtdoelartillerist waarna zijn eenheid naar Polen gedirigeerd wordt. Aanvankelijk vindt hij het land "goor, smerig en slecht bebouwd" maar voor de steden kan hij waardering opbrengen, vooral de overal aanwezige Duitse opschriften vind hij "kostelijk". Onderweg ziet hij "Jodendorpen en Joden en Jodinnen bij wegenbouw" en verbaast hij zich erover dat hij veel blonde en blauwogige mensen ziet. Ook in Rusland blijft hij de "Europese indruk" merkwaardig vinden. Even buiten Shitomir wordt de eenheid van Feldmeijer gelegerd in een oude Russische kazerne. In de buurt ziet hij de privé-treinstellen van Himmler en Von Ribbentrop staan. Voordat de vrijwilligers naar het front vertrekken spreekt Himmler hen toe: "Ich brauche Sie und auch Niederland braucht Sie". Op 19 augustus bereikt Feldmeijer de frontlijn in de Kaukasus en krijgt als SS-Unterscharführer het commando over een luchtdoelkanon bij de 2./SS-Flak Abteilung 5 van de "Wiking"-divisie. Ondanks enkele beschietingen verlopen de eerste weken rustig en heeft hij tijd om lange brieven te schrijven aan zijn vrouw Ybel, zijn ouders en geestverwanten binnen de NSB als Jan Nachenius en Wim Heubel. Ook schrijft hij aande SS-generaals Rauter en Steiner. Hij doet pogingen om zijn Nederlandse kameraden de politieke aspecten van de veroveringsoorlog uit te leggen. Diarree, luizen en modder eisen hun tol maar Feldmeijers grootste teleurstelling is het uitblijven van vuurcontact met de Sovjets. Eind september komt zijn wens in vervulling en weet zijn geschut twee vliegtuigen neer te halen. Door een granaatinslag dicht bij zijn stelling wordt Feldmeijer bedolven onder aa Zie de biografie door B. Kromhout, De voorman: Henk Feldmeijer en de Nederlandse SS (Amsterdam 2012) en de biografieën op de websites NEMO Kennislink Huygens Instituut Drenthe in oorlog .