F. van (Bevat portretten van onbekende militairen van de Royal Canadian Air Force) Dijk: Dagboek (cahier)

"'s Morgens om 4.15 werden wij gewekt door machtig motorgeronk van vliegtuigen. Op alle kamers was er leven. Spoedig stonden Vader, Rien en ik in resp. nachtkleedij op ons balcon, het was en bleef prachtig weer", schrijft Frans van Dijk (1916-1987) op 10 mei 1940 in zijn dagboek over de eerste drie dagen van de Duitse bezetting. In het Noord-Brabantse Waalre deelt hij met zijn vader en broers een huis."Jos zat in de dakgoot met een verrekijker en constateerde de aanwezigheid van vliegtuigen met een zwart kruis, het Duitsche kenteeken". Van een moeder is overigens nergens sprake. Die vroege ochtend wordt het nabijgelegen vliegveld Welschap, op dat moment niet operationeel, gebombardeerd. "De ramen van onze huizen trilden hevig. Tientallen vliegtuigen trokken over ons. Soms hoorden we bij Eindhoven doffe tikken der mitrailleurs, afgewisseld met zwaar gedreun van uitslaande bommen". Later die ochtend besluit Frans eens een kijkje te gaan nemen: "Om 10 uur fietste ik naar het vliegveld over een binnenweg van Zeelst. Ik zag de uitwerking der bommen in een jong korenveld. Gaten van 4M. in omtrek en een diepte van 2M. Op een kleine afstand van deze gaten lag het vliegveld. Sommige belangstellende gingen met granaatscherven naar huis". Kort daarop veranderen de Duitsers de naam van het vliegveld in Fliegerhorst Eindhoven. "Nederlandsche troepen zijn weg. Alle bruggen in en om Waalre werden opgeblazen. De elektriciteit schijnt geschonden bij het springen van een brug in Aalst. Zoodoende horen wij geen nieuws, alleen de radio in de wagen van J.v.A. werkt nog", aldus Frans op de avond voorafgaand aan 12 mei 1940, als Eindhoven wordt bezet. "Bij het licht van een kaars schrijf ik dit dagboek. Juist nu worden we opgeschrikt door een ontzettende knal. Het is 10 uur in de avond. Waarschijnlijk vieren we Pinksteren onder Duitsche bezetting". "'s Morgens om 4.15 werden wij gewekt door machtig motorgeronk van vliegtuigen. Op alle kamers was er leven. Spoedig stonden Vader, Rien en ik in resp. nachtkleedij op ons balcon, het was en bleef prachtig weer", schrijft Frans van Dijk (1916-1987) op 10 mei 1940 in zijn dagboek over de eerste drie dagen van de Duitse bezetting. In het Noord-Brabantse Waalre deelt hij met zijn vader en broers een huis."Jos zat in de dakgoot met een verrekijker en constateerde de aanwezigheid van vliegtuigen met een zwart kruis, het Duitsche kenteeken". Van een moeder is overigens nergens sprake. Die vroege ochtend wordt het nabijgelegen vliegveld Welschap, op dat moment niet operationeel, gebombardeerd. "De ramen van onze huizen trilden hevig. Tientallen vliegtuigen trokken over ons. Soms hoorden we bij Eindhoven doffe tikken der mitrailleurs, afgewisseld met zwaar gedreun van uitslaande bommen". Later die ochtend besluit Frans eens een kijkje te gaan nemen: "Om 10 uur fietste ik naar het vliegveld over een binnenweg van Zeelst. Ik zag de uitwerking der bommen in een jong korenveld. Gaten van 4M. in omtrek en een diepte van 2M. Op een kleine afstand van deze gaten lag het vliegveld. Sommige belangstellende gingen met granaatscherven naar huis". Kort daarop veranderen de Duitsers de naam van het vliegveld in Fliegerhorst Eindhoven. "Nederlandsche troepen zijn weg. Alle bruggen in en om Waalre werden opgeblazen. De elektriciteit schijnt geschonden bij het springen van een brug in Aalst. Zoodoende horen wij geen nieuws, alleen de radio in de wagen van J.v.A. werkt nog", aldus Frans op de avond voorafgaand aan 12 mei 1940, als Eindhoven wordt bezet. "Bij het licht van een kaars schrijf ik dit dagboek. Juist nu worden we opgeschrikt door een ontzettende knal. Het is 10 uur in de avond. Waarschijnlijk vieren we Pinksteren onder Duitsche bezetting".