G.A. Kieft: Velddagboek Mobilisatie oorlog 39-40

'Nadat doorlopend doorgewerkt werd aan kwartieren man en paard, het park, primitieve beveiliging, de keukenwagen, kon tegen 18.00 worden gezegd dat het Kwartier Munnike weg was betrokken,’ schrijft Garmt Kieft (1913-1998) op 3 september 1939, twee dagen na de Duitse inval in Polen, in zijn dagboek over de mobilisatie. ‘Middageten kon worden uitgegeven, waarna gecommandeerd werd tot slapen. Niemand mocht zijn kwartier verlaten.’ En de volgende morgen: ‘Met de reveille viel de regen in stroomen neer. Paard èn man èn materieel moesten nu ondervinden het ongemak der diverse kwartieren. Ontbijt werd op de auto geladen en per kwartier de benodigde hoeveelheid lunch, boter, kaas en koffie afgeleverd. De manschappen werden dus vooreerst gespaard voor nat worden, omdat slechts één stel kleeren is uitgegeven.’ Kieft, kornet (officier in opleiding) van de cavalerie in Veenendaal, zal in mei 1940 meevechten op de Grebbeberg, ditmaal als kornet van de artillerie. Maar voorlopig kan het aangename nog met het nuttige worden verenigd: ‘In Veenendaal is de stadsmuziektent in bruikleen gekregen voor de inrichting eener cantine. Onder groote belangstelling en goedkeuring werd deze geplaatst op een weiland naast onze centrale plek: de keukenwagen en appelplaats.’ Op 17 september 1939 vindt de Sovjet-Unie-aanval op Polen plaats: ‘De gemoedsrust der mannen is wat gestoord door de berichtgeving der A.N.P. dat Rusland zich in de Poolse Duitsche strijd heeft gemengd.’ De ‘kapitein-paardenarts’, die op een dag de paarden keurt, schrikt van de slechte omstandigheden waarin de dieren leven: ‘Voor winterstalling kon slechts plaats gevonden worden voor goed 50 paarden. Bij regenachtig weer stonden diverse stallen onder water.’ Maar toch: ‘Zonder mankeeren liepen alle paarden. Rustig; en de rijdenden hielden afstand. Een oefenrit langs wegen (hard en verhard) en een zandweg deed blijken dat èn de mannen èn de paarden gewend zijn. We komen door de grootste blubber heen.’ 'Nadat doorlopend doorgewerkt werd aan kwartieren man en paard, het park, primitieve beveiliging, de keukenwagen, kon tegen 18.00 worden gezegd dat het Kwartier Munnike weg was betrokken,’ schrijft Garmt Kieft (1913-1998) op 3 september 1939, twee dagen na de Duitse inval in Polen, in zijn dagboek over de mobilisatie. ‘Middageten kon worden uitgegeven, waarna gecommandeerd werd tot slapen. Niemand mocht zijn kwartier verlaten.’ En de volgende morgen: ‘Met de reveille viel de regen in stroomen neer. Paard èn man èn materieel moesten nu ondervinden het ongemak der diverse kwartieren. Ontbijt werd op de auto geladen en per kwartier de benodigde hoeveelheid lunch, boter, kaas en koffie afgeleverd. De manschappen werden dus vooreerst gespaard voor nat worden, omdat slechts één stel kleeren is uitgegeven.’ Kieft, kornet (officier in opleiding) van de cavalerie in Veenendaal, zal in mei 1940 meevechten op de Grebbeberg, ditmaal als kornet van de artillerie. Maar voorlopig kan het aangename nog met het nuttige worden verenigd: ‘In Veenendaal is de stadsmuziektent in bruikleen gekregen voor de inrichting eener cantine. Onder groote belangstelling en goedkeuring werd deze geplaatst op een weiland naast onze centrale plek: de keukenwagen en appelplaats.’ Op 17 september 1939 vindt de Sovjet-Unie-aanval op Polen plaats: ‘De gemoedsrust der mannen is wat gestoord door de berichtgeving der A.N.P. dat Rusland zich in de Poolse Duitsche strijd heeft gemengd.’ De ‘kapitein-paardenarts’, die op een dag de paarden keurt, schrikt van de slechte omstandigheden waarin de dieren leven: ‘Voor winterstalling kon slechts plaats gevonden worden voor goed 50 paarden. Bij regenachtig weer stonden diverse stallen onder water.’ Maar toch: ‘Zonder mankeeren liepen alle paarden. Rustig; en de rijdenden hielden afstand. Een oefenrit langs wegen (hard en verhard) en een zandweg deed blijken dat èn de mannen èn de paarden gewend zijn. We komen door de grootste blubber heen.’ Garmt Arend Kieft (1913-1998) geniet in de jaren zestig van de vorige eeuw bekendheid als politicus voor de Anti-Revolutionaire Partij (ARP). Hij is de zoon van de heer Kieft, auteur van een dagboek over diens verblijf in Kamp Schoorl in de zomer van 1941 (244-2153). Van de in 1963 overleden heer Kieft, vader van Garmt, is de geboortedatum onbekend.