C. Komen: Egodocument (fotokopie van handschrift)

De schrijver is vertegenwoordiger van een Engelse asbestfirma; hij is plm. 49 jaar oud en heeft een gezin met reeds vrij grote kinderen. Hij is een echte Amsterdamse volksjongen. Zijn dagboek handelt over het dagelijks leven. Het dagboek is van een onopzettelijke eenvoud. De schrijver laat er zijn gedachten argeloos de vrije loop en de volksmond spreekt er uit. Hij is "een handige jongen". gewiekst in zaken en zaakjes: de oorlog maakt in toenemende mate, dat in zijn eigenlijke werkkring weinig meer te doen valt; zijn firma houdt haar personeel evenwel in dienst en de schrijver onderhoudt met en door middel van zijn door de jaren verkregen kring van zakenrelaties en ook wel daarbuiten een levendig verkeer op of over de rand van de zwarte handel.Wel zorgt hij steeds er zelf "beter" van te worden in goederen of geld - hij is op zijn capaciteiten in deze erg trots -maar hij doet ook wel goed werk en helpt anderen - waar hij ook weer trots op is. Hij is wel goedhartig, een goed huisvader - al zijn "scharrelen" is voor zijn gezin, naïef waar het niet over zaken gaat, gemakkelijk en ondiep ontroerd; Burgerlijk milieu. Hij doet wat illegaal werk, waarvan de belangrijkheid moeilijk te schatten valt en waar hij eerst (direct) na de oorlog over schrijft. In mei 1945 blijkt hij bij de B.S. te zijn, commandant van een groepje al wat oudere mannen. Hij is hier ongemeen trots op. Hij beschrijft het échec, dat hun glorieus optreden in zekere zin lijdt, en is hierbij ongewild komiek De schrijver is vertegenwoordiger van een Engelse asbestfirma; hij is plm. 49 jaar oud en heeft een gezin met reeds vrij grote kinderen. Hij is een echte Amsterdamse volksjongen. Zijn dagboek handelt over het dagelijks leven. Het dagboek is van een onopzettelijke eenvoud. De schrijver laat er zijn gedachten argeloos de vrije loop en de volksmond spreekt er uit. Hij is "een handige jongen". gewiekst in zaken en zaakjes: de oorlog maakt in toenemende mate, dat in zijn eigenlijke werkkring weinig meer te doen valt; zijn firma houdt haar personeel evenwel in dienst en de schrijver onderhoudt met en door middel van zijn door de jaren verkregen kring van zakenrelaties en ook wel daarbuiten een levendig verkeer op of over de rand van de zwarte handel.Wel zorgt hij steeds er zelf "beter" van te worden in goederen of geld - hij is op zijn capaciteiten in deze erg trots -maar hij doet ook wel goed werk en helpt anderen - waar hij ook weer trots op is. Hij is wel goedhartig, een goed huisvader - al zijn "scharrelen" is voor zijn gezin, naïef waar het niet over zaken gaat, gemakkelijk en ondiep ontroerd; Burgerlijk milieu. Hij doet wat illegaal werk, waarvan de belangrijkheid moeilijk te schatten valt en waar hij eerst (direct) na de oorlog over schrijft. In mei 1945 blijkt hij bij de B.S. te zijn, commandant van een groepje al wat oudere mannen. Hij is hier ongemeen trots op. Hij beschrijft het échec, dat hun glorieus optreden in zekere zin lijdt, en is hierbij ongewild komiek