J.A. Bouma: Reis naar Duitsland 1944 - 1945

De auteur wordt als student in Amsterdam in mei 1944 opgepakt, omdat hij valse stempels op zijn stamkaart heeft. Via de gevangenis volgt transport naar Amersfoort waar eigen kleding omgeruild wordt voor kampkleding. Hij heeft ondanks het brood en de stamppot die hij krijgt honger en heeft last van luizen. Hij maakt Kotälla mee. Na 14 dagen volgt verplaatsing naar het Duitse waddeneiland Norderney, waar ze bunkers moeten bouwen. Hij noemt de behandeling daar redelijk. Via het gebombardeerde Bremen gaat hij verder naar Helgoland, waar een streng regime heerst en waar ze honger lijden, ondanks zelfgemaakt eten van gestolen aardappels en door vissers achtergelaten vis. Ze moeten graven en bunkers bouwen. Mensen sterven door honger, vervuiling en uitputting. Bij Wilhelmshafen in de buurt werkt hij enige tijd op vliegvelden, daarna gaat hij naar Stade, vanwaar hij in april 1945 vlucht. Hij vindt onderdak bij Duitse boerenfamilies. Hij wordt eind april 1945 door de Engelsen bevrijd. Via een DP (Displaced Persons) kamp gaat hij bij Glanerbrug de grens naar Nederland over, waar ontluizing, medische controle en de andere formaliteiten plaatsvinden. 8 Mei 1945 is hij terug bij zijn ouders in Leeuwarden De auteur wordt als student in Amsterdam in mei 1944 opgepakt, omdat hij valse stempels op zijn stamkaart heeft. Via de gevangenis volgt transport naar Amersfoort waar eigen kleding omgeruild wordt voor kampkleding. Hij heeft ondanks het brood en de stamppot die hij krijgt honger en heeft last van luizen. Hij maakt Kotälla mee. Na 14 dagen volgt verplaatsing naar het Duitse waddeneiland Norderney, waar ze bunkers moeten bouwen. Hij noemt de behandeling daar redelijk. Via het gebombardeerde Bremen gaat hij verder naar Helgoland, waar een streng regime heerst en waar ze honger lijden, ondanks zelfgemaakt eten van gestolen aardappels en door vissers achtergelaten vis. Ze moeten graven en bunkers bouwen. Mensen sterven door honger, vervuiling en uitputting. Bij Wilhelmshafen in de buurt werkt hij enige tijd op vliegvelden, daarna gaat hij naar Stade, vanwaar hij in april 1945 vlucht. Hij vindt onderdak bij Duitse boerenfamilies. Hij wordt eind april 1945 door de Engelsen bevrijd. Via een DP (Displaced Persons) kamp gaat hij bij Glanerbrug de grens naar Nederland over, waar ontluizing, medische controle en de andere formaliteiten plaatsvinden. 8 Mei 1945 is hij terug bij zijn ouders in Leeuwarden De auteur van het verslag noemt veel namen van omgekomen medegevangenen. De bijlage is geschreven in het dialect van Helgoland (Dld) (Oost-Fries)