Hendrik Stroo: Persoonlijke herinneringen aan de jaren 1939 - 1945

De auteur wordt vanaf juni 1943 tewerkgesteld in een werkkamp bij Landsberg, vlakbij de grens met Polen. Hij is dan ongeveer 18 jaar. Hij onttrekt zich aan zwaar werk en werkt in ploegendienst in een goed verwarmde Agfa-filmfabriek. Hij ontvangt voedselpakketten van huis, bezoekt het dorp Landsberg en doet er inkopen. Zijn ouders houden hem via brieven op de hoogte van de oorlogsvorderingen December 1943 is hij met verlof thuis, maar hij durft niet onder te duiken en gaat terug. De voedselsituatie in het kamp wordt steeds slechter en men moet op stroom bezuinigen. Januari 1945 vluchten de kampbewoners voor de naderende Russen. Deze verwoesten en verbranden huizen, doden burgers, roven en verkrachten. Hij keert terug naar Landsberg, waar hij met een groepje Nederlanders in een leegstaande villa gaat wonen. Ze stropen de omgeving, waaronder voormalig kamp, naar voedsel af. Maart 1945 worden ze door de Russen per trein via Polen langs de vernielde steden gerepatrieerd. In Chernowitz (Roemenië ) brengen ze enkele weken door in een kamp, waar registratie en desinfectie plaatsvindt. 23 April 1945 gaan ze met 50 man in een goederenwagon naar Odessa, waar ze worden ontvangen met chocolade en sigaretten. De groep repatrianten bestaat inmiddels uit Nederlanders, Belgen, Fransen, joden en zigeuners en ze worden gehuisvest in een sanatorium. De tijd brengen ze door met zwemmen en zonnebaden. De S.S. Monowai brengt hen via de Middellandse zee naar Marseille, waar weer medisch onderzoek en registratie plaatsvindt. Per trein reist hij door Frankrijk verder naar Middelburg, waar zijn ouders zijn gaan wonen. De auteur wordt vanaf juni 1943 tewerkgesteld in een werkkamp bij Landsberg, vlakbij de grens met Polen. Hij is dan ongeveer 18 jaar. Hij onttrekt zich aan zwaar werk en werkt in ploegendienst in een goed verwarmde Agfa-filmfabriek. Hij ontvangt voedselpakketten van huis, bezoekt het dorp Landsberg en doet er inkopen. Zijn ouders houden hem via brieven op de hoogte van de oorlogsvorderingen December 1943 is hij met verlof thuis, maar hij durft niet onder te duiken en gaat terug. De voedselsituatie in het kamp wordt steeds slechter en men moet op stroom bezuinigen. Januari 1945 vluchten de kampbewoners voor de naderende Russen. Deze verwoesten en verbranden huizen, doden burgers, roven en verkrachten. Hij keert terug naar Landsberg, waar hij met een groepje Nederlanders in een leegstaande villa gaat wonen. Ze stropen de omgeving, waaronder voormalig kamp, naar voedsel af. Maart 1945 worden ze door de Russen per trein via Polen langs de vernielde steden gerepatrieerd. In Chernowitz (Roemenië ) brengen ze enkele weken door in een kamp, waar registratie en desinfectie plaatsvindt. 23 April 1945 gaan ze met 50 man in een goederenwagon naar Odessa, waar ze worden ontvangen met chocolade en sigaretten. De groep repatrianten bestaat inmiddels uit Nederlanders, Belgen, Fransen, joden en zigeuners en ze worden gehuisvest in een sanatorium. De tijd brengen ze door met zwemmen en zonnebaden. De S.S. Monowai brengt hen via de Middellandse zee naar Marseille, waar weer medisch onderzoek en registratie plaatsvindt. Per trein reist hij door Frankrijk verder naar Middelburg, waar zijn ouders zijn gaan wonen. Het verslag is na de oorlog gemaakt met behulp van een gedeeltelijk handgeschreven en een gedeeltelijk op schrijfmachine bijgehouden dagboek. Deel 1 tot en met 3 ontbreken