Brief van dr. ir. S. van der Wijk te Rotterdam aan mej. D. Volgraff, waarin wordt beschreven hoe tijdens de bezetting een uit Stockholm afkomstige geldzending van f 45.000,= werd gebracht bij kap. Philippo, één der medewerkers van de Zeemanspot. (De heer Philippo borg het geld op in een kluis van de Holland-Amerika Lijn. Toen de SD hem later wilde arresteren in verband met het in ontvangstnemen van dit bedrag kon hij aantonen dat het geld niet voor illegale doeleinden was gebruikt. Het geld werd in beslag genomen, maar de heer Philippo werd niet gearresteerd.), zonder datum.

De Zeemanspot

De Zeemanspot was een verzetsorganisatie die gedurende de bezetting financiële steun verleende aan de families van buitengaats verkerende Nederlandse zeelieden. De administratie was ondergebracht bij het daartoe opgerichte Disconto Instituut Zeelieden (DIZ). Alhoewel minister Steenberghe via Radio Oranje op 17 april 1941 had toegezegd dat de Nederlandse regering garant zou staan voor leningen leek het moeilijk een praktische implementatie te vinden en dus werd het systeem van de Zeemanspot aanvankelijk gebaseerd op donaties. In januari 1942 vroeg Filippo aan de bankier Walraven van Hall om een Zeelieden Fonds op te zetten in Amsterdam. Van Hall bedacht dat men van de garantie van Londen gebruik kon maken als men een administratie bij kon houden van de verstrekte leningen. Walraven van Hall richtte zich voornamelijk op de contacten tussen de Zeemanspot en de illegaliteit terwijl zijn broer Gijs van Hall zorg droeg voor de administratie.