E.V. Korinth-Bangert: Kampverslag (Getypt)

Verslag van een Indo-Europese vrouw die niet geinterneerd werd over haar belevenissen en activiteiten in Batavia. Ze is geboren in Nederlands-Indië maar verbleef lange tijd in Nederland. In 1939 keerde ze terug naar Indië. Ze handelde in arang en maakte borstplaat en taarten. Later begon ze op voorstel van Japanse buren (economen) een handel in meubels die ze opkocht van bewoners van Batavia en doorverkocht aan Japanners. Dezen werkten voor een importzaak, de Nanyo Soho. Ze verleende hulp aan Indische families, armlastigen en geïnterneerden. Ze controleerde het fruit voor het Tjideng-kamp. Ook nam ze deel aan brandweeroefeningen en werd ze kumichoo . In haar garage had ze een clandestiene HBS. Tijdens de Glodok-affaire werden twee van haar zoons opgepakt. Via de kokkin van de gevangenisdirecteur hielp ze de Glodok-gevangenen illegaal aan melkpoeder, kinine en andere medicijnen. Ze kreeg beri-beri en hongeroedeem. Haar echtgenoot zat ook enige tijd vast, maar werd vrijgelaten omdat hij een Duitse vader had. Hij werd te werk gesteld bij KPM in Tjilatjap. Schrijfster beschrijft ook de toestand en gebeurtenissen in Batavia na de Japanse capitulatie. In april 1946 vertrok ze naar Nederland. Verslag van een Indo-Europese vrouw die niet geinterneerd werd over haar belevenissen en activiteiten in Batavia. Ze is geboren in Nederlands-Indië maar verbleef lange tijd in Nederland. In 1939 keerde ze terug naar Indië. Ze handelde in arang en maakte borstplaat en taarten. Later begon ze op voorstel van Japanse buren (economen) een handel in meubels die ze opkocht van bewoners van Batavia en doorverkocht aan Japanners. Dezen werkten voor een importzaak, de Nanyo Soho. Ze verleende hulp aan Indische families, armlastigen en geïnterneerden. Ze controleerde het fruit voor het Tjideng-kamp. Ook nam ze deel aan brandweeroefeningen en werd ze kumichoo . In haar garage had ze een clandestiene HBS. Tijdens de Glodok-affaire werden twee van haar zoons opgepakt. Via de kokkin van de gevangenisdirecteur hielp ze de Glodok-gevangenen illegaal aan melkpoeder, kinine en andere medicijnen. Ze kreeg beri-beri en hongeroedeem. Haar echtgenoot zat ook enige tijd vast, maar werd vrijgelaten omdat hij een Duitse vader had. Hij werd te werk gesteld bij KPM in Tjilatjap. Schrijfster beschrijft ook de toestand en gebeurtenissen in Batavia na de Japanse capitulatie. In april 1946 vertrok ze naar Nederland.