Vanaf het begin van haar ballingschap nam koningin Wilhelmina haar taak met grote wilskracht ter hand.

Vanaf het begin van haar ballingschap nam koningin Wilhelmina haar taak met grote wilskracht ter hand. Onverzettelijk en met een onwankelbaar vertrouwen in de geallieerde overwinning wist zij deze overtuiging ook op anderen over te brengen. Zij bepleitte de belangen van Nederland voortdurend bij de Britse premier Winston Churchill en bij de president van de Verenigde Staten Franklin D. Roosevelt. Haar houding en inzet dwongen respect af bij de geallieerde leiders. Koningin Wilhelmina kon het bijzonder goed vinden met de Amerikaanse president Roosevelt en zijn vrouw. In de zomer van 1942 bracht Wilhelmina een bezoek aan de Verenigde Staten, waar zij op het bordes van het Witte Huis met de gastheer en gastvrouw werd gefotografeerd. Hoogtepunt van het officiële staatsbezoek vond de volgende dag plaats, toen de koningin een toespraak hield voor het Amerikaanse congres dat in een gezamenlijke zitting van beide Huizen bijeen was. Als niet-koloniale macht waren de Verenigde Staten vooral geïnteresseerd in de politieke, naoorlogse toekomst van de Nederlandse koloniën.