Op dinsdag 13 maart 1945, één minuut voor half een 's middags, bijna vijf jaar na haar overhaaste vertrek naar Engeland,...

Op dinsdag 13 maart 1945, één minuut voor half een 's middags, bijna vijf jaar na haar overhaaste vertrek naar Engeland, zette koningin Wilhelmina in het Zeeuwse Eede-Aerdenburg weer voet op vaderlandse bodem. De 'grens' was aangegeven met een witte lijn, die bij gebrek aan verf met meel was getrokken. De koningin zag bleek en gespannen, maar was zeer beheerst. Ook de overige aanwezigen waren zeer onder de indruk van het historische ogenblik. Na tien minuten nam Wilhelmina plaats in de gepantserde auto die haar door de Engelse regering ter beschikking was gesteld. Het gerucht dat de koningin in Zeeland was, had zich razendsnel verspreid, want overal stonden de mensen in dichte rijen te wachten en hingen de vlaggen uit. Noord-Brabant en Limburg gaven hetzelfde beeld te zien: overal waar de koningin verscheen kwam het tot spontane aanhankelijkheidsbetuigingen. Eede (Zeeuwsch-Vlaanderen) ....... negen jaar later. Onthulling, door Koningin Juliana, van het monumentje opgericht ter herinnering aan de overschrijding van de Ned.-Belg. grens door Koningin Wilhelmina op 13 maart 1945, na bijna 5 jaar afwezigheid uit Nederland. Links van H.M. de toenmalige burgemeester van Aardenburg (w.o. Eede valt) J.M.A.C. van Dongen, reeds eerder bekend als "Sjef" van Dongen uit 1928 i.v.m. ondernomen reddingsactie op Spitsbergen van de zoekgeraakte bemanning van het verongelukte Italiaanse luchtschip "Italia", comm. generaal Nobilé. Verder: de Comm. der Kon. in de provincie Zeeland Jhr. Mr. de Casembroot, de Gouverneur van de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en oud-minister Beel.