De Nederlandse regering wilde een 'bijltjesdag' voorkomen door snelle en harde rechtspraak in het vooruitzicht te stelle...

De Nederlandse regering wilde een 'bijltjesdag' voorkomen door snelle en harde rechtspraak in het vooruitzicht te stellen. Het leeuwedeel van de arrestaties van collaborateurs geschiedde, zonder wettelijke bevoegdheid, door de Binnenlandse Strijdkrachten. Al tijdens de bezetting hadden de BS'ers lijsten van aan te houden personen opgesteld. Het was onvermijdelijk dat, mede onder invloed van de bevrijdingsroes, ernstige misstanden plaatsvonden. Politiebureaus, huizen van bewaring en gevangenissen waren in korte tijd overvol zodat scholen, kazernes, loodsen, fabriekshallen en voormalige concentratiekampen moesten worden ingericht om de ongeveer 120.000 arrestanten onder te brengen. In veel van deze 'bewaringskampen voor politieke delinquenten' waren de leefomstandigheden zeer slecht en ontbraken de meest elementaire voorzieningen. Veel gevangenen werden blootgesteld aan vernederingen en mishandelingen. 'In het strafkamp te Vught, waar de Duitsers met hun handlangers jarenlang vergeefs gepoogd hebben de Nederlandse volkskracht te breken, zijn nu ongeveer 7000 Nederlandse collaborateurs en landverraders opgesloten. Soldaten van de Nederlandse Stoottroepen zijn met de bewaking belast, speciaal van de 300 Nederlandse SS-mannen, die het landverradelijke Duitse soldatenpak hebben aangetrokken. Onder leiding van den kampcommandant den Majoor. L. Mennes en zijn helpers worden deze gevangenen gebruikt om o.a. de omgeving van Vught van landmijnen te zuiveren. Zij zijn gekleed in de blauw-wit gestreepte gevangenispakjes, dezelfde pakjes waarin onder het Duitse regiem de goede vaderlanders werden gekleed, die het ongeluk hadden in handen van de Duitsers te vallen. De gevangenen krijgen het minimum burgerrantsoen, dat bovendien nog verminderd is, omdat alle lekkernijen er af zijn gehaald. In afwachting van hun definitieve berechting brengen zijn hier de dagen onder een streng regiem door. Het scheren is toegestaan en gebeurt door de gevangenen zelf. Het is de vraag of het uiterlijk van de landverraders er aantrekkelijker door wordt.'