8-schots halfautomatisch centraalvuurpistool systeem Browning model 1910/22, kaliber 9 x 17

Het eerste (moderne) pistool dat zijn intrede maakte in het Nederlandse leger was het pistool Browning FN model 1910. Dit wapen werd in Nederland bekend onder de aanduiding Pistool M.25 no.1. Dit wapen was ontwikkeld door John Mozes Browning [1855-1926], de man achter de zo bekende wapennaam "Browning". Het wapen was een doorontwikkeling van het Model 1900 gebaseerd op de speciale munitie .32 ACP [7,65 mm]. Dit wapen is tot 1983 geproduceerd! In de VS is het wapen beter bekend onder de benaming "Browning 380 pistol", in beide kalibers. Dat laatste kwam omdat beide modellen [Model 1910 en Model 1922] in zowel kaliber .32 als in kaliber .380 werden gefabriceerd. Nederland kocht echter van het Model 1910 het lichte, en van Model 1922 het zware kaliber. ACP [Automatic Colt Pistol] munitie is een ontwikkeling van Browning zelf uit 1897 in samenwerking met de wapenfabrikant Colt. Het is een munitiesoort waarbij een tussenweg is gekozen tussen ontbrandingsenergie en comfort. Het positieve gevolg is dat de hanteerbaarheid van de wapens goed is, maar het negatieve bijeffect is dat het effectieve bereik en de stoppende werking - bij standaard patronen - beperkt is. Browning was een samenwerking aangegaan met Fabrique Nationale [FN] in België. Het wapen werd dan ook door FN geïntroduceerd. Vanaf 1925 werd het pistool ingevoerd in ons leger als vervanging van de revolver M.73. Het semi-automatische wapen Model 1910 was een licht pistool met een maximaal effectief bereik van circa 20 meter. Het wapen was voorzien van een magazijn voor 7 patronen 7,65 x 17 mm. In het jaar 1933 werd de zwaardere variant van de M.25 ingevoerd, welke door Browning indertijd [1922] was gebaseerd op de munitie .380 ACP [9 mm]. Dit wapen werd aangeduid als het pistool M.25 no.2. Het wapen had een (relatief) groter magazijn, een grotere grip en een ruim twee centimeter langere loop. Het wapen had een magazijn voor 8 patronen van 9 x 17 mm. De zwaardere M.25 no.2 werd de vervanger voor de lichte No.1, hoewel nog een aanzienlijk deel van de No.1 pistolen in de bewapening bleef. Dit vuurwapen en de bijbehorende pistooltas zijn afkomstig van een Vlissingse vertzetsman.