Archief van K.F.H. Bönnekamp. K.F.H. (Karel) Bönnekamp. Geboren in Amsterdam.

Archief van K.F.H. Bönnekamp. K.F.H. (Karel) Bönnekamp. Geboren in Amsterdam. Schuilnaam Meneer De Vries. Verzetsdeelnemer. Karel Bönnekamp woonde tijdens de bezetting in Amsterdam. Na de vier-jarige MULO wilde hij graag werken als correspondent vreemde talen, dus in de avonduren ging hij cursussen handelscorrespondentie volgen, terwijl hij overdag een administratief baantje had. Toen hij een jaar of twintig was, kreeg hij een baan bij een Joodse handelaar in auto-onderdelen. Deze man handelde veel met Amerika, dus toen de oorlog begon, werd hij ontslagen bij gebrek aan werk. Toen is hij voor zichzelf begonnen met een handel in voornamelijk kantoorartikelen. Eén van zijn leveranciers bleek lid van de verzetsgroep Ordedienst (OD) te zijn en zo ging hij in 1941 typwerk voor de OD doen. Het ging dan voornamelijk om het overtypen met lijsten met namen van militairen. Hij kende geen andere mensen daar, dus toen dit contact in 1942 verdween hield zijn werk op. Vanaf 1943 kwam hij in contact met een lid van de Landelijke Organisatie voor hulp aan Onderduikers (LO) en ging hij daar werk voor doen. Hij woonden ondertussen op de Hogeweg 114 in de Watergraafsmeer, in het oude huis van zijn oude baas, en werd plaatsvervangend districtshoofd voor Amsterdam-Oost. De zoon van de plaatselijke groenteboer, Kees Thijssen, was het districtshoofd. Als er een seintje kwam dat hij bonkaarten moest komen halen, dan ging hij met vrouw en pasgeboren dochter naar de winkel en stopte de bonkaarten in de kinderwagen. Hij was vooral actief met het verspreiden van bonkaarten, het verdelen van geld van het Nationaal Steun Fonds (NSF), het vinden van onderduikadressen, vooral voor ontduikers van de arbeidsinzet, maar ook voor Joden, en de werkverschaffing. Naast zijn verzetswerk was hij bezig met het clandestien fotograferen van Duitse acties, zoals het leeghalen van huizen. Hij heeft nog een poging gedaan of van de Sicherheitsdienst in de Amsterdamse Euteropestraat een vergunning voor het fotograferen te krijgen. Het ingevulde formulier daarvoor heeft hij nooit ingeleverd, maar wel bij zich gedragen. Toen hij een keer gearresteerd werd voor het illegaal fotograferen, heeft hij beweerd een vergunning te hebben. Volgens de politie was het formulier geen vergunning, maar hij hield zich van de domme en is er zo mee weg gekomen. Het uitgebreide archief omvat vooral officiële documenten en correspondentie, die met verzetsactiviteiten samenhangt.