Gedichten geschreven door Herman Salomonson.

Gedichten geschreven door Herman Salomonson. Afkomstig uit de nalatenschap van ds Matthijs (Thijs) Wendte (6-12-1915 – 11-4-1970) tijdens de oorlogsjaren predikant in Terhorne (Friesland). Gestencilde pagina’s [9 pagina’s, enkelzijdig bedrukt] met 15 gedichten, tijdens de oorlogsjaren geschreven door Herman Salomonson. Gedichten in 1946 uitgegeven in de gedichtenbundel “Recrutenschool en andere gevangenisverzen”. Herman Salomonson (24-3-1892 – 7-10-1942) studeerde in de jaren voor de eerste Wereldoorlog aanvankelijk weg- en waterbouwkunde in Delft, alvorens in de journalistiek te belanden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij als oorlogsverslaggever voor het “Algemeen Handelsblad” aanwezig aan het Belgische front, en publiceerde hij onder het pseudoniem ‘Melis Stoke’ voor “De Groene” columns op rijm. 1922 trouwde Salomonson met Annie Maas Geesteranus, met wie hij eerst zoon Hans en in 1925 dochter Netje kreeg. Na een verblijf in Nederlands-Indië (Batavia) als hoofdredacteur van de “Java-Bode” keerde Salomonson terug naar Nederland, en werd hij directeur van het in Den Haag gevestigde persbureau “Aneta”. In die functie kreeg hij in de jaren dertig te maken met een (antisemitische) lastercampagne onder aanvoering van Henri Carel Zentgraaff (hoofdredacteur van het “Soerabaiasch Handelsblad”) en W.G.N. de Keizer (hoofdredacteur van de “Locomotief”), die Salomonson kende uit zijn tijd in Nederlands-Indië. Zentgraaff verweet persbureau “Aneta” een typisch ‘Joodsche’ visie op de opkomst van de NSB, terwijl De Keizer Salomon een: ‘werktuig van de internationale Joodsche kliek’ noemde. In de meiddagen van 1940 diende Salomonson als militair bij het Centraal Luchtmachtbureau in Den Haag. Na de capitulatie werd Salomonson uit zijn functie bij Aneta gezet, en de toegang tot het gebouw ontzegt. Desondanks bleef hij in het geheim op een zolderkamertje in het gebouw doorwerken van waaruit hij gedichten schreef die hij illegaal verspreide. Op 24-10 1940 werd Salomonson echter opgepakt wegens ‘deutschfeindlich’ handelen. Salomonson werd opgesloten in de gevangenis van Scheveningen (Oranjehotel), waarna hij in de concentratiekampen Amersfoort, Buchenwald en Mauthausen terechtkwam. In Mauthausen werd Salomonson op 7-10-1942 doodgeschoten.