Getuigen Verhalen, Papua's in diaspora, interview 17

Geïnterviewde no. 17 is een Marind Anim. Ze vertelt over het dagelijks leven, de landbouw en het vissen. Ze vertelt wat ze van de oorlog heeft meegemaakt, ook al was Merauke niet bezet: de vliegtuigen, het vluchten, het oorlogmateriaal wat aanspoelde en de goedgeefsheid van Amerikanen en Australiërs. Ze vertelt hoe ze op haar vierde met een tante naar het internaat is gegaan zonder dat haar ouders het wisten. Daar is ze gebleven en ze heeft haar ouders 16 jaar niet meer gezien. Ze vertelt uitgebreid over het leven op het internaat en waarom ze opgeleid werd als lerares. Ze vlucht het oerwoud in met een bevriende missionaris met wie ze uiteindelijk trouwt. Ze vertelt dat ze na die vlucht niet meer terug kon en wilde naar haar dorp, omdat ze daar niet meer zou kunnen aarden. Ze vertelt hoe ze de gewoonten en tradities van haar stam was ontwend. In 1960 vertrekt ze met haar man en kinderen naar Nederland. Haar man wordt dominee en ze keren eind 1961 weer terug naar Papua waar haar man in Mappi bij de Zending werkt. Na 15 jaar keren ze terug naar Nederland. Ook vertelt ze heel uitgebreid over haar aankomst in Nederland. De geïnterviewde maakt deel uit van de ervaringsgemeenschap van ooggetuigen van een migratiegeschiedenis van Nieuw Guinea naar Nederland.