Getuigen Verhalen, Huzaren van Boreel, interview 02
De heer Jean Vergnes, wordt 6 oktober 1929 geboren in Leeuwarden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zit hij op de Mulo en helpt zijn vader die in het verzet zit. Na de oorlog gaat hij werken in een kledingwinkel. Jean Vergnes wordt als dienstplichtige ingedeeld bij de Huzaren van Boreel en wordt tegen zijn zin in de Sypkesteynkazerne in Utrecht opgeleid tot ziekenverzorger (hospik). Hij wordt eind september 1949 uitgezonden naar Nederlands-Indië en verblijft daar op Midden- en Oost-Java. Na een paar weken wordt hij uit zijn functie ontheven en krijgt de taken van ondersteuner bij het tweede peloton. Hij bewaakt theeplantages rond onder meer Bandung. Tegen het einde van zijn diensttijd wordt hij ingeschakeld bij de Militaire Politie in Oost-Java en zorgt voor veiligheid rond het vertrek van de Ambonezen (KNIL-militairen). Hij keert terug naar Nederland met de New Australia. Belangrijke gebeurtenissen tijdens zijn diensttijd zijn onder meer: de moord op Luitenant van der Werff van het eerste peloton, een ongeluk met een gekantelde 15 cwt, de confrontatie tussen APRA en TNI in Bandung. De terugkomst in Nederland is een deceptie. Met moeite krijgt hij werk en woonruimte. Vergnes had niet op hulp gerekend van instanties, maar de negatieve berichten in de media over de Veteranen raken hem erg. Sinds de jaren negentig ziet hij een verandering ten goede in de rol van de overheid naar de veteranen toe. Vergnes heeft nooit veel met zijn vrouw en dochter over zijn tijd in Indië gepraat maar hij heeft wel altijd van de onderlinge steun genoten. Hij is nu heel actief in de reuniecommissie van zijn eskadron. Samen met de andere veteranen van zijn eskadron voelt hij zich erg betrokken bij het huidige 43 bve Huzaren van Boreel waar het 43 zve als zesde peloton aan is toegevoegd. Als dienstplichtige in Nederlands-Indië heeft hij twijfels over het doel van de missie: 'vrijheid en recht' brengen, voor wie?'. In het licht van het verlies van zeven mannen vraagt hij zich af ' waar was dat voor nodig?' De geïnterviewde maakt deel uit van de ervaringsgemeenschap van ooggetuigen van een periode dienstplicht bij het 43e Zelfstandig Verkennings Eskadron, Huzaren van Boreel. Het eskadron werd Juni 1949 opericht in de Willem III kazerne in Amersfoort en vertrok met ms Volendam op 28 september 1949 naar Nederlands-Indië. De laatste eskadron leden keerden terug naar Nederland op 14 april 1951. Eskadron leden organiseerden veteranen reunies vanaf rond 1960. Het eskadron is als zesde peloton verbonden aan het 43 bve Huzaren van Boreel.
- B. v. Waveren
- Sitefilms ©
- interview
- Huzaren van Boreel - 43 e Zelfstandig Verkennings Eskadron
- Oral history
- Dienstplicht Nederlands-Indië Soevereiniteitsoverdracht
- Modern and contemporary history
- oorlog, verzet, katholiek, werken in textiel primary training, ziekenverzorger , hospik, Willem III Kazerne Amersfoort, Sypkesteyn Kazerne Utrecht, obats, seinsets, Volendam ms, sexuele voorlichting, misplaatst in Nederlands-Indië, theeplantage, belangen Nederlands kapitaal, geen bescherming plaatselijke bevolking, ongeluk, Lee-Enfield , Actie Westerling, rivaliteit marine landmacht, verkoop materiaal bij overdracht, zoektocht Luitenant Mart van der Werff, incident Henk Elfring, thuiskomst deceptie, solidariteit 43 zve, huisvesting, in de steek gelaten door overheid, nieuwe oproep, medaille per post, aandacht voor gesneuvelden, band met 43 bve, veteranenpas, 1000 gulden veteranengeld in 1998, veteranenplatform, contact met familie van Van der Werff, niet met kinderen praten, ervaring overdragen aan nieuwe veteranen, reünie groep, jaarlijkse fietsgroep, 1964 eerste zelfgeorganiseerde reünie, contact met andere eskadrons, vereniging regiment,
Bij bronnen vindt u soms teksten met termen die we tegenwoordig niet meer zouden gebruiken, omdat ze als kwetsend of uitsluitend worden ervaren.Lees meer
