Hanneke ten Houten

Een met bloemen geborduurd kindertruitje met korte mouwen en met ronde rode kunststof knopen. Het kindertruitje is gemaakt voor Hanneke ten Houten door de handwerklerares Grietje Goekoop in het vrouwenkamp Solo. Omdat Hanneke even oud was als Iet Ringrose, voor wie kleertjes werden gemaakt, werden die eerst op Hanneke gepast en als dank is dit truitje tweemaal gemaakt, óók éénmaal voor haar. Het bijzondere hieraan is, dat de moeders van Iet en Hanneke, die elkaar niet kenden, op dezelfde dag (3 oktober 1939) waren ‘uitgeteld’ en dit via een gemeenschappelijk contact van elkaar wisten. De Oma van Iet, Fie van Tonderen-Goekoop was begin 1940 met haar zuster Grietje naar Indië gekomen om haar kleindochter te zien. Zij konden echter niet meer terug naar Nederland dat toen al in oorlog was. In Solo ontdekten zij en de moeder van Hanneke dit verband en werden de zusters ‘de omaatjes’ genoemd. Later kwam een broer van Hanneke Iet op het spoor en daaruit is een levenslange vriendschap ontstaan. Ze haalden herinneringen op aan het truitje, dat ze na de oorlog in Nederland nog droegen, maar dat vanwege de dikke knopen soms last gaf in de schoolbankjes. Als bijna 80-jarigen hebben ze samen deze tekst kunnen opstellen.