WONING - M. Weijkamp ;

Interview met Martin K.J. Weijkamp door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). Beukenalle 7 – 8019 BA Zwolle Geboren 07-12-1926 Martin wordt geboren te Zwolle als zoon van een stalhouder, er wordt voornamelijk vee getransporteerd, en later krijgt de stalhouderij een meer algemeen karakter. Martin is dus van kindsaf al bekend met paarden en paardrijden dat hem veel later in het toenmalig Nederlands Indië nog wat aangename uurtjes zal bezorgen. Martins vader wordt op een gegeven ogenblik ook wagenmeester, wat inhoud dat deze officieel de aangevoerde varkens voor de slacht mag wegen en paarden mag keuren. Het gezin rolt vrij goed door de oorlog en daarna wordt Martin opgeroepen voor zijn dienstplicht. Hij komt aanvankelijk terecht in Wezep bij de artillerie, het is dan direct na het beëindigen van de 2e wereldoorlog in 1945. Uiteraard heeft Martin zich bij de keuring opgegeven voor de cavalerie, ondanks dat hij weet dat daar de paarden zijn vervangen door tanks, maar bij officiële gelegenheden komen toch nog wat paarden van stal en je weet maar nooit. Maar het word dus artillerie de Willem de Zwijger kazerne te Wezep. Binnen de dienstplicht volgt dan de militaire opleiding, Martin heeft nog wat herinneringen aan die tijd. Het schieten op doelen op grote afstand van het geschut d.m.v. het doorgeven van coördinaten, wat door de gebrekkige communicatie vaak (soms gevaarlijk) mis gaat. Dan komt de oproep voor verplichte uitzending naar Ned. Indië in verband met de eerste politionele acties, geen zucht naar avontuur maar de plicht om te gaan en verreweg de meeste jongens uit die tijd zijn zeer gezagsgetrouw, dus je gaat. De kennis over de tropen is miniem, alleen datgene wat over ons Indië bekend is, is op school bijgebracht waar wel veel over dat werelddeel wordt verteld. Martin leest de boeken van Johan Fabricius en krijgt daardoor een wat breder beeld over dat verre tropische land. In Ned. inmiddels veel onrust, vooral op Java, ongeregelde bendes bedreigen alles wat Nederlands is, of wat met de Nederlanders te maken heeft, ook veel Chinese gezinnen worden bedreigd en verjaagd. De eerste Nederlandse troepen zijn dan inmiddels in opleiding, het zijn OVW’ers, oorlogsvrijwilligers die voornamelijk in Engeland hun opleiding krijgen en met spoed naar Ned. Indië worden getransporteerd. Martin kan zich als dienstplichtige vrijwel geen voorlichting over de tropen herinneren, wel de nodige vaccinaties tegen tropische ziektes, die vaccinaties worden met de ogen dicht ondergaan. Martin wil voordat hij op 8 mei 1947 zal vertrekken, nog graag het bevrijdingsfeest vieren in Zwolle. Dat lukt, het gevolg is wel dat hij tot verontwaardiging van zijn moeder met een kater thuiskomt en met nog een restant van die kater ingedeeld wordt voor vertrek. Een inmiddels opgedane vriend (Terpstra) krijgt als mededeling dat hij oppasser bij een generaal zal worden, maar deze Terpstra voelt daar helemaal niets voor. Martin lijkt het wel wat, het lijkt hem wel interessant, samen gaan ze naar de commandant en de ruil wordt gehonoreerd. Een oppasser krijgt als persoonlijk wapen geen geweer, maar een pistool, maar dit wapen is niet aanwezig, ach dat komt nog wel. Inmiddels zijn de troepen beland in de bevoorradingskazerne te Ede, maar ook deze kazerne heeft geen pistool voor hem. Het gevolg is dat hij waarschijnlijk als enige Nederlandse militair ongewapend wordt weggestuurd. In de kazerne en later aan boord doet hij pogingen om kennis te maken met zijn generaal, wiens oppasser hij geacht wordt te zijn. Niemand heeft echter de goede man gezien en hij staakt zijn pogingen voorlopig maar. De troepen gaan per trein naar Amsterdam waar wordt ingescheept op de Johan van Oldebarneveld, Martin herinnert zich het grote ruim waarin hangmatten als slaapplaats dienen. Bij het loskomen van de kade staan mensen die afscheid komen nemen, een kapel speelt h