Rejonowy Urząd Likwidacyjny w Koninie

Sprawy organizacyjne, rejestry nieruchomości opuszczonych, rejestry sprzedaży nieruchomości i ruchomości, repertoria majątku skonfiskowanego osobom VD, repertoria spraw egzekucyjnych, likwidacja urzędu. Na podstawie dekretu z dnia 8 III 1946 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych utworzono Główny Urząd Likwidacyjny i okręgowe urzędy likwidacyjne. Do zakresu ich działania należało zabezpieczenie, oddawanie w dzierżawą majątków opuszczonych, sporządzanie ich inwentarza i sprzedaż nieruchomości opuszczonych. Terenem działalności jednego okręgowego urzędu likwidacyjnego było jedno województwo. Według ustawy z dnia 18.XI.1948 r. o zmianie organizacji i zakresie działania urzędów likwidacyjnych utworzono rejonowe urzędy likwidacyjne jako władze I instancji. Władzami II instancji zostały okręgowe urzędy likwidacyjne. Rozporządzenie ministrów: Skarbu i Ziem Odzyskanych z dnia 23.XII.1949 r. wprowadziło zróżnicowanie kompetencji urzędów likwidacyjnych I i II instancji. Do zakresu działania okręgowych urzędów likwidacyjnych należało: 1) wykonywanie nadzoru nad czynnościami podległych urzędów, 2) orzecznictwo w II instancji w sprawach należących do zakresu działania rejonowych urzędów likwidacyjnych, 3) załatwianie w I instancji spraw nie należących do zakresu działania rejonowych urzędów likwidacyjnych i nie zastrzeżonych do rozpatrywania przez ministerstwa: Skarbu i Ziem Odzyskanych. Do zakresu działania rejonowych urzędów likwidacyjnych należało: 1) ustalanie czy dany majątek jest opuszczony lub poniemiecki 2) zabezpieczanie majątków do czasu objęcia ich w zarząd przez właściwe ze względu na rodzaj majątku władze. 3) wykonywanie orzeczeń o przepadku lub o zabezpieczeniu przepadku majątku. 4) sporządzanie i kontrola ich inwentarza. 5) dokonywanie szacowania majątków. 6) oddawanie w najem lub dzierżawę majątków zgodnie z przepisami 7) zbywanie ruchomości z wyjątkiem remanentów towarowych i urządzeń stanowiących część składową przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych. 8) ustalanie wysokości nakładów w majątkach opuszczonych 9) dokonywanie rozliczeń z osobami, którym przywrócono posiadanie majątków opuszczonych 10) zabezpieczanie kosztów nadzoru i zarządu majątków opuszczonych. 11) dochodzenie należności powstałych w związku z zarządem i likwidacją majątków. 12) składanie wniosków o ujawnienie w księgach wieczystych i innych rejestrach publicznych przejścia praw majątkowych na rzecz Państwa i osób praw publicznego. Na czele okręgowego urzędu likwidacyjnego stał dyrektor podległy Ministrowi Skarbu a na Ziemiach Odzyskanych Ministrowi Ziem Odzyskanych, na czele rejonowego urzędu likwidacyjnego stał naczelnik, podległy dyrektorowi okręgowego urzędu likwidacyjnego. Okręgowy urząd likwidacyjny dzielił się na wydziały: I. ogólny z oddziałami: administracyjnym i gospodarczym II. likwidacyjny z oddziałami: ewidencyjno-rewizyjnym i powierniczo-likwidacyjnymIII. budżetowo-rachunkowym z oddziałami: budżetowym i rachunkowymIV. prawny z oddziałami: orzecznictwa i egzekucyjnym. Rejonowy urząd likwidacyjny dzielił się na oddziały I. ogólnyII. likwidacyjnyIII. egzekucyjny W niektórych rejonowych urzędach likwidacyjnych nie było działu egzekucyjnego. W takich wypadkach wykonywanie orzeczeń o przepadku mienia lub jego zabezpieczeniu dyrektor okręgowego urzędu likwidacyjnego mógł poruczyć działowi ogólnemu. Rejonowy Urząd likwidacyjny w Koninie działalnością swą obejmował powiaty: koniński i kolski. W Kole było Biuro Obwodowe Okręgowego Urzędu Likwidacyjnego w Poznaniu. W 1951 r. urzędy likwidacyjne zostały zlikwidowane. Agendy Rejonowego Urzędu Likwidacyjnego w Koninie przejęły wydziały finansowe prezydiów powiatowych rad narodowych w Koninie i Kole.