Akta miasta Opola

Dokumenty: nadanie i potwierdzenie przywilejów, transakcje kupna - sprzedaży, umowy, nadanie statutów, potwierdzenia spłat suplik, umowy, potwierdzenie fundacji, potwierdzenie prawego pochodzenia, otrzymanie suplik, fundacje, nobilitacja, uwolnienie z poddaństwa, potwierdzenie tytułów własności 1327-1806 (142 j.a.), księgi miejskie: 1552-1849 (236 j.a.), akta: dział ogólny 1724-1944 (1030 j.a.), policja 1604-1942 (954 j.a.), szkolnictwo 1746-1944 (136 j.a.), kultura i kościół 1404, 1653-1944 (198 j.a.), opieka społeczna 1752-1944 (79 j.a.), zdrowie 1649-1941 (197 j.a.), budownictwo 1737-1944 (468 j.a.), gospodarka miejska 1742-1944 (86 j.a.), zarząd przedsiębiorstwami 1834-1945 (61 j.a.), finanse 1696-1944 (311 j.a.), pomoce archiwalne 1905-1926 (21 j.a.), akta osobowe (831 j.a.), plany techniczne budynków 58 j.a., akta osobowe pracowników magistratu 109 j.a., przes.1798/2012: plan budowy nowej strzelnicy w Opolu b.d. (1 j.a.), plan sytuacyjny nieruchomości należących do bractwa kurkowego w Opolu b.d. (1 j.a.), rysunek techniczny chlewa 1937 (1 j.a.) Po raz pierwszy miejscowość została wymieniona w dokumencie księcia Kazimierza Opolskiego w 1217 roku. Miejscowość posiadała różnorakie nazwy - Opolini, Opul, Opol. Ostatnią nazwą, która przetrwała do roku 1945 roku była Oppeln. Od XIII wieku Opole stanowiło własność książąt śląskich z dynastii Piastów. Pierwszy z nich Mieszko Plątonogi używał tytułu księcia raciborskiego, natomiast jego syn Kazimierz tytułował się jako książę opolski. W latach 1211-1217 Kazimierz lokował miasto na prawie flamandzkim. W roku 1327 Opole otrzymało prawo średzkie na mocy przywileju księcia. Wraz z dalszym rozwojem, Opole otrzymało prawo magdeburskie, które bardzo wzmacniało pozycję bogatego mieszczaństwa. Ostatnim księciem piastowskim na Śląsku był Jan II Dobry zmarły bezpotomnie w 1532 roku. Po jego śmierci Opole kilkakrotnie zmieniało właścicieli. Na krótko było własnością Hohenzollernów, w połowie XVII należało do Ludwiki Marii królowej Polski. W latach 1666-1740 stanowiło własność Habsburgów, a od 1740 roku było w granicach państwa pruskiego. Częsta zmiana panujących, a także toczące się wojny wpływały niekorzystnie na rozwój miasta. (wojny religijne, najazd "lisowczyków", najazd szwedzki). Oprócz wojen miasto było nawiedzane prze epidemie i pożary. Do szczególnie groźnych należały pożary z lat 1615 i 1739. W połowie roku 1742 Opole weszło w skład państwa pruskiego. W 1816 Opole stało się siedzibą Rejencji, którą było do 1945 roku. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Janina Domska, Opole 1998]