Interview met WOII veteraan in Europa uitgezonden als Dienstplicht Koninklijke Landmacht, Groepscommandant, Sectiecommandant op Dienstplichtig: Tapijnkazerne Maastricht 13 R.I.

In januari 1934 moest deze man opkomen voor zijn militaire dienst. Die 6 maanden bevielen hem zo goed en de zaken liepen zo slecht, dat hij besloot om beroepsmilitair te worden. Begin 1935 ving zijn opleiding aan. Eén van de beperkingen was dat je de eerste 6 jaar niet mocht trouwen en dat viel hem zwaar, hij is toen uit dienst gegaan. Tijdens de mobilisatie in 1939 werd hij als sergeant bij een eenheid in Gemert bij burgers ingekwartierd. Daar waren veel TBC-patiënten, die voor hun herstel in de zon moesten zitten. In de tuinen van de huizen stonden huisjes die met de zon konden meedraaien. En in de winter vroor het zo hard, dat het water in het Defensiekanaal bevroor. De soldaten moesten het ijs breken, zodat "een eventuele vijand" hier niet over kon oprukken. In de meidagen moesten ze naar Leerdam, waar het bericht al kwam dat Nederland gecapituleerd had. Na de ontwapening bleef zijn eenheid nog een tijd in Leerdam. Vanwege zijn werk hoefde hij niet als krijgsgevangene naar Duitsland in 1942.