Amsterdam, Kindermonument

Het Kindermonument in Amsterdam herinnert aan de 'Markt voor Joden' en de schending van de kinderrechten in de Tweede Wereldoorlog. Aan de Gaaspstraat in Amsterdam-Zuid is sinds 1921 een speeltuin. Die plek werd door de bezetter gevorderd als 'Markt voor Joden'. Van 3 november 1941 tot 14 augustus 1943 stond daar het bord 'Alleen toegankelijk voor Joodsche verkoopers, Joodsche koopers en Joodsche bezoekers'. Na 1943 waren er in de Rivierenbuurt vrijwel geen joden meer. Zij waren allen op transport gezet naar de vernietigingskampen in Duitsland en Polen. Oprichting De oprichting van het gedenkteken was een initiatief van de voormalige verzetsman Dirk Neijssel. Uit zorg en verontwaardiging over een aantal racistische en antisemitische incidenten in de Rivierenbuurt werd begin jaren 80 het Comité Waakzaamheid gevormd. In 1987 werd het Comité officieel Stichting Kindermonument. Onthulling Het monument is onthuld op 3 november 1986 door burgemeester Ed. van Thijn. Tijdens de onthullingsplechtigheid werd door de acteur Dick Scheffer het gedicht Markt voor Joden van Anneke Verheul voorgedragen: 'Markt voor Joden' Wie weet, viel zonlicht op het plein En kleurde het laatste herfstblad rood- toen men het Joodse kind verbood kind te zijn met anderen. Door rassenhaat en naziwet, die ied're norm met laarzen trad en 't leven hier vergiftigd had- voor altijd buiten spel gezet En, wat ten hemel schreiend was de aarde draaide om haar as. En dan beveelt het gruwelijk brein een ghetto op het speelterrein Een Markt voor Joden gaat hier open Tot gele ster gedegradeerd en daaglijks meer geisoleerd mag 'ster' alleen bij 'sterren' kopen En wat zo diep beschamend was de wereld draaide om haar as. Weer spelen kind'ren op het plein In blauwe en bruine ogen staan tintelende kleurenbogen om 't uitgelaten samenzijn; hun buit’lende belevenis die 't voorspel van de toekomst is. Een opgewonden muzikant slaat dromen uit zijn blikken trommel Een vliegenier stijgt op zijn schommel hoog boven huizen, zee en land. Trots onder haar gevouwen krant, in wit gordijn van waardigheid, neemt klein bruine majesteit haar blonde koning bij de hand... De kinderen, die zijn omgekomen staan - als een teken - aan de wand. De kinderen, die zijn omgekomen staan - als een teken - aan de wand