Vught, monument in de Sint-Petruskerk

Het gedenkraam in de Sint-Petruskerk herinnert aan de solidariteit en saamhorigheid van de vrouwen die slachtoffer werden van het bunkerdrama. Dit speelde zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in Kamp Vught af. In de nacht van 15 op 16 januari 1944 werden in de kampgevangenis (de 'bunker') 74 vrouwen opgesloten in een kleine cel. Tien vrouwen kwamen hierbij om het leven. Kamp Vught heeft een speciale plaats in de Nederlandse geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Het was een van de grote en belangrijke concentratiekampen in het terreursysteem van de Duitse bezetter. Het was ook het enige officiële SS-concentratiekamp in het bezette Noordwest-Europa. Meer dan 31.000 mensen hebben voor korte of langere tijd in kamp Vught gevangengezeten. Een Duitse vrouw die in Vught was terechtgekomen omdat zij tijdens een feestje Hitler en het Duitse leger had beledigd, probeerde haar positie te verbeteren. Zij gaf informatie over haar medegevangenen door aan de kampleiding. Ook informatie die haar in vertrouwen was verteld door vrouwen die inmiddels weer waren vrijgelaten. Waarschijnlijk hoopte ze hierdoor zelf eerder naar huis te mogen. Door haar barakgenoten werd ze voor het gepleegde verraad gestraft. Na een eerdere waarschuwing knipten ze haar haren af, zodat ze herkenbaar was als verraadster. Toen voor straf een van de vrouwen uit barak 23B in de bunker werd opgesloten, protesteerde een aantal vrouwen daartegen. Negentig vrouwen uit haar barak verklaarden zich solidair en zetten in de kampadministratie hun naam en kampnummer op een lijst. Kampcommandant Grünewald liet als vergelding op 15 januari 1944 zoveel mogelijk vrouwen in één cel bij elkaar opsluiten. In cel 115 zaten uiteindelijk 74 vrouwen op elkaar geperst op een oppervlakte van negen m², met nauwelijks ventilatie. De overgebleven zestien vrouwen pater er niet meer bij en werden in een andere cel geplaatst. Toen op zondagmorgen 16 januari de deur van de cel openging, hadden tien vrouwen de nacht niet overleefd en was er één voor de rest van haar leven krankzinnig geworden. Dit drama wordt ook herdacht met een nagebouwde cel in het voormalige crematorium. Oprichting De stichting 'Vrienden van St. Petrus' richtte het monument op in samenwerking met oud-verzetsstrijder Tineke Wibaut-Guilonard en Vriendenstichting Kamp Vught. Wibaut-Guilonard zat zelf gevangen in Kamp Vught gedurende het Bunkerdrama. Kunstenaar Marius de Leeuw verwezenlijkte het monument. Onthulling Oud-kampgevangene Gisela Wieberink Söhnlein onthulde het monument op 20 oktober 1996 tijdens een muziekmanifestatie genaamd 'Hoor de vrouwen zingen'. De naam van deze muziekmanifestatie is een citaat van componist en oud-kampgevangene Marius Flothuis, gezegd bij het verlaten van Kamp Vught op Dolle Dinsdag.