Soesterberg, 'Monument voor de Gevallenen van het Korps Militaire Administratie'

Het 'Monument voor de Gevallenen van het Korps Militaire Administratie' in Soesterberg (gemeente Soest) is opgericht ter nagedachtenis aan honderdvierenveertig korpsleden die door oorlogshandelingen zijn omgekomen. De namen van de herdachte 144 korpsleden luiden: Matthijs Johannes Maria op ten Berg, Nicolaas Buijs, Anton Willem Bruins, Alphons Boudewijn Coppen, Catharina Petronella Crijns, Cornelis Martinus Dekkers, J.H. Dijkstra, R.A. van Dongen, Hendrik Willem Germeraad, Krijn van den Helm, Jan van Ingen, Frans Looij, Berend Pieter Lunshof, Victor Lucas Makatita, François Marits, Jacques Pierre de Mooij, Eduard Oscar Muntenaar, J.P.A. Pal, Josephus Emanuel Philipsen, Antoon Willem Schut, Pieter de Smit, Horst Reinder Steeksma, Jan Adrianus Tober, W. van Uden, Cornelis Antonius Verbruggen, Willem Jacobus Johannes Vos, Christophel Waij, Derk Aalderink, Jacob Johan Akkerman, K. Alt, H.A. van An Hasch, Johannes Appel, Joannes Martinus Hubertus van Ass, Robert Hermanus Louis Gerardus Bastiaans, Benjamin van Berg, Lambertus de Boer, Tjeerd Boltjes, Gerrit Bottinga, Heimen Bouma, Jan Jacobus Broers, Jan Cornelis Burgers, Jan Hendrik Robert Brüning, Johannes Hubertus Christiaans, Henri Martinus Circkens, Henri Hubert André van Crugten, Hilarie Joseph Delhaye, Berend Derks, Arie van Dijk, Boudewijn Pieter van Doezelaar, Jan Drenth, George Driessen, Johannas van der Duim, Frederik Christiaan Elemans, Lucas Fledderus Elzenga, Ludo Johan van Gelderen, Adrianus van der Giessen, Anton Albert Goossen, Marinus Goossens, Willem van de Grift, Johannes Karel Wouter Groenewold, H. de Groot, Jacobus Johannes Leonardus Guit, Martijn Hameeteman, Karel Adrianus Heidenis, Johan Albert Hemmes, Mathijs Herben, Freerik van Herp, Walter Henri Albertus Hilarius, Jan Hendrik Hoiting, Willem Adrianus Hoppenbrouwers, Albert IJzelenberg, Nicolaas Christianus Antonius de Jager, Bouke Jagt, Klaas Jellema, Frederik Jurgen, Willem van Kampen, Frederik Kastanja, Adolf Jacobus Kempff, Jacobus Martinus van Kins, Mathijs Jozef Kloppert, Carel Philippus Kneefel, Henri Johan Kneefel, Joseph Petrus Marie Kok, Ale Jan Koldijk, Johannes Charles Koot, Johannes Adriaan de Koster, Arthur Petrus Cornelis Kreemer, Carel Dirk van Kuijk, Frederik Land, Johan Nicolaas Leijmans, Gerard Nicolaas van Leyden, Jan Peter Casper van der Linden, Gerardus Hendrikus Ludovicus Hubertus Lommen, Johannes Loosveld, Adelaar Lucardie, Aart Luitjes, Marcus Malcorps, Pieter Frederik van Manen, George Gustaaf Masius, Gerardus Johannes Jacobus van Mastwijk, Ludwig Mattaar, Jan Meijaard, Ignatius Cornelis Marie van der Meij, Hendrikus Bartholomeus Nillesen, Wilhelm George Patotzky, Hans Emanuel Pieplenbosch, Abraham Pietersen, Willem Gerrit Plink, Christiaan Leendert Poulus, Jan Lambert Prinsen, Melis van de Ree, Albertus Reket, Jan Ruchtie, Johannes Levinus Samola, Johannes Scherpenisse, Ferdinand Schipper, Jan Wermelt Schipper, Coenraad Willem Schoonhoven, Christoffer Willem Schreuder, Fritz Carl Gerhard Secherling, John Eduard Martin Seiler, Cornelis Jacobus Smith, Johan Hendrik Soulier, Franciscus Johannes Petrus Spoel, Evert Statema, Joseph Steer, Theodoor Jan Stomps, W.A. Stubenrauch, Wilhelmus Cornelis Gerardus Tap, Max Anton Teunis, Maximiliaan Thepass, Frederik Cornelis Thomson, Pieter Johannes Timmerman, Gabriël Johannes Veldhuis, Jozef Martinus Vullings, Napoleon Otto Walther, Herman Waterbolk, Antoon Hendrik Willems, Leendert van Woerkom, Willem Matthijs van der Woude, Pierre Jacques Zandstra, Johann Hubert Lambert van der Zee, Wiecher Geert Zwolle. Oprichting De oprichting van het gedenkteken was een initiatief van het Korps Militaire Administratie. Aanleiding voor oprichting was de behoefte bij veteranen van het Korps aan een plek voor herdenking. Onthulling Het monument is onthuld op 21 september 2001 door majoor Thom H.T. van de Riet B.ec. In een toespraak verwoordde majoor Thom H.T. van de Riet B.ec. de betekenis van het monument als volgt: 'In 1795 was de oprichting van de Militaire Administratie een feit. In deze twee eeuwen is het Korps gegroeid tot een volwaardig onderdeel van de Koninklijke Landmacht. Toch heeft het twee eeuwen moeten duren voordat herdenken ook door en samen met het Korps kan geschieden. Het is nu ruim een jaar geleden dat u, veteranen uit de meidagen van 1940 en de koloniale oorlog in Indonesië in voormalig Ned Indië, tijdens 'n reünie aangaf dat het als een ernstig gemis werd ervaren dat het Korps MA niet beschikt over een monument ter nagedachtenis van de gevallen kameraden. Om die reden en bij die gelegenheid is het plan opgevat om zo'n monument te doen vervaardigen. Het resultaat wat u direct zult aanschouwen is ontworpen en gebouwd door de Koninklijke Steenklip uit Sneek. Vooral in de ontwerpfase is hun bemoeienis stevig geweest, maar in dank aanvaard. Over het eindresultaat laat ik de mening graag aan u zelf over. Ik zal dan nu samen met de korpsadjudant, de adjudant Bruggeman het monument onthullen. [...] U, als veteraan heeft gestreden naast en gewerkt met de gevallenen van toen. Dat zijn uw schimmen uit het verleden. Het komt hen eer toe nu een vaste plaats van herdenking te hebben. Het is goed, dat u nu met ons uw kameraden wilt herdenken. "Oorlog is het droevigste woord dat tussen mijn trillende lippen vandaan komt. Het is een slechte vogel die nooit tot rust komt. Het is een dodelijke vogel die onze huizen verwoest en ons berooft van onze jeugd. Oorlog is de kwaadaardigste van alle vogels. Het kleurt de straten rood met bloed en verandert de wereld in een hel" Dit zijn de woorden van Maida, zij was 12 jaar toen ze dit schreef en woont in het voormalig Joegoslavië. Ook vandaag is de wereld op diverse brandhaarden gedompeld in oorlog en vernietiging. Denkt u aan de inzet van de krijgsmacht in Bosnië-Herzegovina, Macedonië en het Midden-Oosten. De recente beelden uit Amerika kunnen slechts afschuw en verontwaardiging oproepen. Ook nu staan administrateurs in "voor handhaving van orde en vrede" en laten zij soms daarbij het leven. Dit zijn de schimmen van vandaag van de jonge veteraan en de nog actief dienden. Door deze schimmen mogen ook zij nooit vergeten en hebben ook zij nu een vaste plek van herdenking.'