Vlissingen, verzetsgraf

Het verzetsgraf in Vlissingen herinnert aan de verzetsvrouw Irene Johanna Maria Doornbos die tijdens de Tweede Wereldoorlog is omgekomen. Irene Doornbos (geboren op 17-2-1916 in Hoboken, België) kwam op 1 februari 1926 in Vlissingen te wonen omdat haar vader directeur werd van de gasfabriek. Op 27 februari 1939 ging Irene werken als assistente bij de inventarisering van het oud-archief van de gemeente Vlissingen. In 1940 behaalde zij het diploma wetenschappelijk medewerker archiefambtenaar tweede klasse. Per 1 november 1943 werd zij de gemeente-archivaris en tevens conservator van het stedelijk museum in Vlissingen. Al vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog was Irene betrokken bij het verzet. Ze begon met de verspreiding van illegale lectuur zoals bijvoorbeeld Trouw . Ze raakte betrokken bij de voorbereidingen van een overval op een distributiekantoor in Sint Laurens. Dit kantoor fungeerde als centraal punt en had dus de grootste voorraad aan bonnen. Door het grote aantal onderduikers, met name jongeren die niet wilden meewerken aan de Arbeitseinsatz, was er een groot tekort aan bonnen ontstaan. Irene ging wekenlang de gang van zaken na op het distributiekantoor. Naast de voorbereidingen, wilde ze ook betrokken worden bij de daadwerkelijke overval. Op 23 december 1943 vond de overval plaats. Het was een groot succes, Irene werd echter herkend aan haar rode leren jas en moest onderduiken. Via Vlissingen kwam ze in Eindhoven terecht, waar ze wederom in het verzet terecht kwam. Ze overleed hier op 28-jarige leeftijd op 5 april 1944 aan difterie. Een goede verzorging was op het onderduikadres niet mogelijk. Het graf staat onder bescherming van de Nederlandse Oorlogsgravenstichting.