Avenhorn, Plaquette voor Piet de Haan
Het monument herinnert de inwoners van Avenhorn aan Piet de Haan die als millitair om het leven kan bij de verdediging tijdens de Duitse inval in mei 1940. Piet de Haan had zich na zijn diensttijd als boekhouder/betaalmeester voor de Coöp. Land- en Tuinbouw- en Marktvereniging Avenhorn bijzonder verdienstelijk gemaakt. Op 2 maart 1939 werd Piet opgeroepen om zich gereed te houden voor een mobilisatie-oproep. Bij de algehele mobilisatie eind augustus werd bekendgemaakt dat hij naar Utrecht moest afreizen. Daar werd hij gestationeerd op de commandopost die was gelegerd in de villa Amstelwijck in de gemeente Dubbeldam. Hij was door zijn rang als onderofficier ingekwartierd bij de Dubbeldamse familie Van der Made. Dagelijks gingen de militairen op de fiets op pad naar de villa. In de vroege ochtend van 10 mei werden de bewoners van Dordrecht en omgeving opgeschrikt door hevig vliegtuiglawaai. De Duitsers waren de Nederlandse grens overschreden en grote groepen Duitse parachutisten werden in Zuid-Holland gedropt. Piet de Haan besloot meteen de fiets te pakken om naar villa Amstelwijck te gaan. Daar werden zij steeds meer ingesloten en vielen vele gewonden, waaronder Piet de Haan. De familie bleef lange tijd in ongewisse over hetgeen hem was overkomen. Aanvankelijk werden de gevallen militairen begraven in de achtertuin bij de villa naast de restanten bierkratten. In later stadium werden de gevallenen herbegraven op de Algemene Begraafplaats in Dubbeldam. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog heeft mevrouw De Haan-Bot meer dan 50 keer het graf van haar gesneuvelde man bezocht. Vele jaren deed zij dat samen met de nog in leven zijnde voormalige militairen van wat toen het 1 – 28 – Regiment Infanterie was. Onthulling Het monument is in 1954 onthuld door de toenmalige burgemeester van Avenhorn, de heer mr. Diepenveen.
- Oorlogsmonumenten
- monument
- 4179
- Plaquette
- Militairen in dienst van het Ned. Kon. 1940-1945
Bij bronnen vindt u soms teksten met termen die we tegenwoordig niet meer zouden gebruiken, omdat ze als kwetsend of uitsluitend worden ervaren.Lees meer