Sluis, bevrijdingsmonument

Het bevrijdingsmonument in Sluis herinnert aan de bevrijding van Sluis en de medeburgers die hierbij om het leven kwamen. De namen van de 64 slachtoffers luiden: Alfred van den Abeele, Judith van den Abeele, Arthur Bert, Gustaaf Beun, Johanna Bogaard-Bauer, Willem Boonman, Evelina Boonman, Frederik Brand, Anna Bruggeman-Dezutter, Medard van den Bussche, Marie van den Bussche, Mathilda van den Bussche-Declercq, Augusta Cammaert, Augusta Caniere-Dhondt, Stephania Coppens-de Roose, Petrus Crul, Pharaïlde Crul-De Witte, Melanie Cuelenaere, Victorius Declercq, Maria Declercq-van den Bussche, Louisa Degroote-Wemaer, Urbanus De Rijcke, Albert Devleesschouwer, Jozina Dezutter-Merk, Joseph Dierick, Colleta Dobbelaere-Bommelé, Petrus van Gassen, Paula Haegeman, Sylvie Haegeman-Cocquyt, Charles Hermans, Pieter de Hullu, Godelieve Jonckheere, Elizabeth Klop-de Bruijne, Willy de Krijger, Theo de Krijger, Emma de Krijger-Pollé, Bertran Lampo, Stephania Lampo van Paemel, Judith Lampo-Van Speybrouck, Henri Lannoije, Charles Lannoije, Julien de Lobel, Henri Matthijs, Johannes van der Meulen, Engelbertus van Morrelgem, Maria van Morrelgem-Couchuyt, Maria van Morrelgem-Dezutter, Edemondus Roedts, Ria Roedts, Anita Roedts, Augusta Roedts-Dobbelaere, Helena Tanghe, Charles Vermeersch, Robert Vertriest, Jacobus Vijnckier, Amelia Vijnckier-Caniere, Irma Vijnckier, Mathilda Vijnckier, Mathilde de Vos, Delphina de Vos-Geijsels, Arnold Wemaer, Willy Wemaer, Theo Wemaer en Franciscus van Winsberghe. Na de Val van Antwerpen op 4 september 1944, zette de bezetter alles op alles om de monding van de Westerschelde, de toegang tot de zeehaven Antwerpen, tot de laatste man te verdedigen en zo de opmars van de geallieerden te vertragen. Het gebied ten noorden en ten zuiden van de monding van de Westerschelde was tot één grote vesting omgebouwd. Hier speelde zich in de herfst van 1944 een beslissende slag af, de Slag om de Schelde, die na twee maanden van hevige gevechten en ten koste van grote verliezen in het voordeel van de geallieerden werd beslist. De gevechten in West-Zeeuws-Vlaanderen vormden de tweede fase van het Canadeese plan voor de Slag om de Schelde. Deze fase droeg de codenaam 'Switchback'. Het hoogtepunt van de strijd in West Zeeuws-Vlaanderen viel tussen 6 en 29 oktober 1944. Het aantal slachtoffers onder de burgerbevolking liep in de honderden. Plaatsen als Breskens, Schoondijke, Oostburg en Sluis werden vrijwel met de grond gelijk gemaakt. Het aantal kapot geschoten huizen overtrof percentueel gezien elk ander gebied in Nederland. Na een vernietigend bombardement op 11 oktober, werd Sluis op 1 november 1944 bevrijd.