Gevangen in slachtofferschap : Homoseksualiteit en de Tweede Wereldoorlog

Een kritische beschouwing inzake de vervolging van homoseksuelen tijdens de Tweede Wereloorlog in Nederland, naar aanleiding van diverse studies van de hand van Klaus Müller en Pieter Koenders en de tentoonstelling 'Wie kan ik nog vertrouwen?' over homoseksuelen in Nazi Duitsland en bezet Nederland. Om van vervolging van homoseksualiteit (of homoseksuelen) in bezet Nederland te spreken is om meerdere redenen problematisch. Een intentie om homoseksualiteit te bestrijden, een ideologie die homoseksualiteit wilde uitbannen, en een politieapparaat dat homoseksuelen registreerde (en dat trouwens voor de oorlog al deed), resulteerden misschien wel in angst voor vervolging, maar niet in vervolging zelf. Ideologie en praktijk lijken in Nederland nogal uiteen te hebben gelopen tijdens de bezetting. In termen van vervolging is het lot van homoseksuelen in Nederland tijdens de bezetting onvergelijkbaar met dat van de homoseksuelen in Duitsland. Vervolging wegens het Nederlandse art. 248bis (homoseksuele contacten met minderjarigen tussen 16 en 21) ging wel door tijdens de bezetting, maar nam af in vergelijking met de vooroorlogse periode. In de studies over vervolgingen wordt afwisselend gesproken in termen van over heldendom en slachtofferschap van homoannen en lesbische vrouwen en is weinig ruimte de weerbarstige werkelijkheid.