Zuidvlietpolder, 1873-1959

Inleiding De Zuidvlietpolder heeft een kadastrale- en belastbare grootte van 44 ha en ligt in de gemeente Wolphaartsdijk. De polder ontleend zijn naam aan de Zuidvliet, de oude benaming van de Zandkreek, waarin de polder als aanslibbing ten noorden van de Oosterlandpolder is ontstaan. Op 1 september 1851 verkocht Domeinen het van de vaste wal gescheiden schor aan Dirk Dronkers. Het stuk tussen het schor en de vaste wal werd gedeeltelijk door Domeinen en gedeeltelijk door de ambachtsgerechtigden van Wolphaartsdijk in admodiatiepacht gegeven. Bij het Koninklijk Besluit van 10 juli 1855, no. 59, werd de bedijkingsconcessie verleend en in het zelfde jaar werd de polder nagenoeg bedijkt met een zeedijk ter lengte van 1835 meter. Voor de suatie is in de noordwest-hoek van de polder een sluisje gebouwd. Op 1 februari 1953 brak tengevolge van de stormvloed de westelijke dijk omstreeks vier uur door tussen de dijkpalen 1 en 2. Er ontstond een stoomgat van 25 meter met een bodemdiepte van N.A.P.-1,50 meter. Het water in de polder kwam zo hoog dat het over de binnendijk in de Oosterlandpolder liep. Op 7 februari werd het gat door een zandzakkendam gesloten en door lozing door de intact gebleven uitwateringssluis viel de polder op 24 februari droog. Ook het archief heeft door de watersnoodramp onder water gestaan. De polder is in verband met de polderconcentratie op Zuid-Beveland opgeheven en opgenomen in het per 1 januari nieuw gevormde waterschap De brede watering van Zuid-Beveland, toch loopt het archief nog verder doordat hot dagelijks bestuur de lopende zaken in 1959 heeft afgehandeld. Literatuur Provinciale almanak. 1958. J. van de Baan. Wolphaartsdijk geschetst als eiland on als ambachtsheerlijkheid, als burgerlijke en als kerkelijke gemeente, 1866. Rijkswaterstaat. Verslag over de stormvloed 1953, 1961.