Jak of liffien van zwarte wollen stof

Omstreeks 1850 waren de borstrokken gekleurd. Sinds het eind van de 19de eeuw zijn ze van zwarte wol. De strik en de munsters zijn uit de rouw van gebloemde zijde, in de lichte rouw van doffe zijde, in de zware rouw van tibet. De borstrok wordt over de kraplap gedragen, samen met het zwarte schort, de zwarte doek en de wantjes. Tot ongeveer 1945 werd de borstrok naar de kerk en op feestdagen gedragen, daarna alleen nog naar het heilig avondmaal. Wanneer het jakje van serge is gemaakt heet het een liffien. Dit werd tot het begin van de 20e eeuw gedragen bij koud weer en bij het uitgaan. Jak van zwarte wol, zware winterkwaliteit, het zgn. liffien. De vierkante hals heeft een beleg, de strik, van zwarte moirezijde en mouwomslagen van zijde met gewolkt motief. Sluiting met twee koperen haken en ogen, bovenaan met een koordje en een koperen haak. De zijnaden zijn naar achteren geplaatst, en eindigen in splitjes die afgezet zijn met kloskoord, die doorlopen tot de voorsplitten. Voering blauwe katoen. Omstreeks 1850 waren de borstrokken gekleurd. Sinds het eind van de 19de eeuw zijn ze van zwarte wol. De strik en de munsters zijn uit de rouw van gebloemde zijde, in de lichte rouw van doffe zijde, in de zware rouw van tibet. De borstrok wordt over de kraplap gedragen, samen met het zwarte schort, de zwarte doek en de wantjes. Tot ong.1945 werd de bortsrok naar de kerk en op feestdagen gedragen, daarna alleen nog naar het heilig avondmaal. Wanneer het jakje van serge is gemaakt heet het een liffien. Dit werd tot het begin van de 20e eeuw gedragen bij koud weer en bij het uitgaan.