Geïnterviewde moest op 17 jarige leeftijd naar Duitsland om te werken, tijdens de zogn. Arbeitseinsatz. Zijn zus zat in een klooster in Margraten. Tijdens de eerste Memorial Day was geïnterviewde verantwoordelijk voor de boeketjes die aan de ingang van de begraafplaats aan de schoolkinderen werden uitgedeeld.

Geïnterviewde werkte tijdens de oorlog in de mijnen en gaf gehoor aan de oproep om op de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats te komen helpen. In de periode van de heropgravingen (1948-1949) gaat hij opnieuw aan de slag op de begraafplaats, en blijft tot 1983 in dienst.

Geïnterviewde is zoon van een boomkweker als Amerikaanse soldaten bij hen thuis gelegerd worden. Een van hen, waar ze bevriend mee raken, sneuvelt en ligt op de oorlogsbegraafplaats van Margraten. Nadat geïnterviewde de kwekerij heeft overgenomen levert hij ook aan de begraafplaats. Op de begraafplaats staat nog een oude boomgaard met zeldzame appelrassen.

Geïnterviewde werkte in '44 op het gemeentehuis in Margraten toen de Amerikanen de trap op kwamen stommelen op zoek naar een locatie voor een oorlogsbegraafplaats. Geïnterviewde heeft ze te woord gestaan. Ze vertelt over het contact met de Amerikaanse soldaten en later heeft ze Duitse arbeiders die op de begraafplaats werkten in de kost gehad.

Geïnterviewde was Amerikaans soldaat en diende in het 172e ‘Engineer Combat Battalion’. Hij kapte de bomen waarmee de toegangsweg vanaf de Rijksweg naar de oorlogsbegraafplaats in Margraten is aangelegd, een zogenaamde corduroy weg.

Geïnterviewde diende in het Duitse leger en heeft in 1946 als krijgsgevangene op de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats in Margraten de kapel gebouwd. En ook de loods waarin later de opgegraven lichamen behandeld werden. Hij verbleef in een kamp bij de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats Henri Chapelle (België) en werd vandaar iedere dag naar Margraten gebracht. Duitse krijgsgevangenen ontsnapten tijdens ...

Geïnterviewde is de dochter van een Amerikaanse soldaat en een Limburgse moeder. Vader werkte op de begraafplaats in Margraten en was een getraumatiseerd man door alle oorlogservaringen. Hij heeft later in zowel Korea als Vietnam gevochten. De moeder van de geïnterviewde schreef in 2000 een brief naar de krant waarin ze vertelt hoe het is om de vrouw van een grafdelver te zijn.

Geïnterviewde was Amerikaans soldaat en diende tijdens WOII bij de 1142nd engineers, waar hij als chauffeur officieren naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten bracht en op hen wachtte als zij besprekingen voerden.

Geïnterviewde werd gevraagd om de Amerikaanse Gravendienst op de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats in Margraten te assisteren bij de identificatieprocedures. De vrachtwagens met lijkentransporten stopten bij hen voor de deur.

Geïnterviewde heeft gehoor gegeven aan de oproep van de burgemeester van Margraten om te gaan helpen op het oorlogsbegraafplaats omdat de Amerikanen de toevoer van gesneuvelden niet meer aankonden. In 1948 heeft hij nogmaals op de begraafplaats gewerkt tijdens de heropgravingen. Hij werkte toen in de loods waar de lichamen klaar werden gemaakt voor repatriëring naar de VS of herbegrafenis in Margr ...

Geïnterviewde was na de oorlog 6 maanden werkzaam voor de ‘611th Quarter Master Graves Registration Unit’, en was belast met het zoeken naar Amerikaanse soldaten die in Duitsland begraven lagen. Geïnterviewde had de taak ze op te (laten) graven en zo mogelijk te identificeren. Hij vertelt wat dat werk inhield en hij over specifieke gebeurtenissen die in zijn geheugen gegrift staan.

Geïnterviewde gaat op 16 jarige leeftijd werken op de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats in Margraten. Op dat moment worden alle 20.000 gesneuvelden heropgegraven. Geïnterviewde komt te werken in de loods waar de lichamen worden klaar gemaakt voor ofwel herbegraving ofwel repatriëring naar de Verenigde Staten.

Geïnterviewde was Amerikaans soldaat en diende tijdens WOII in het 172e ‘Engineer Combat Battalion’. Hij was betrokken bij de aanleg van de toegangsweg naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten. Hij stuurde zijn moeder een fotootje van de begraafplaats dat ze haar leven lang in haar portemonnee bewaard heeft.

Geïnterviewde was Amerikaans soldaat en diende tijdens WOII in het 172e ‘Engineer Combat Battalion’. Hij was betrokken bij de aanleg van de toegangsweg naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten. Door de regen en de modder zakte de gravel weg in de grond. Uiteindelijk lukte het met boomstammen. Ondertussen reden de vrachtwagens met gesneuvelden aan.

Geïnterviewde is de tweede zoon van een Amerikaanse soldaat en een bakkersdochter uit Maastricht. Na de oorlog vertrok de moeder van de geïnterviewde op een schip vol oorlogsbruiden naar de VS, waar ze het niet lang uithield. Ze ging terug. Haar man reisde haar achterna en vond werk op de Amerikaanse begraafplaats in Margraten, die op dat moment werd heringericht. Er werden voor die tijd zeer moderne ...

Geïnterviewde werkte tijdens de oorlog op het gemeentehuis van Maastricht, toen daar na de bevrijding de eerste brieven van nabestaanden van gesneuvelde soldaten die in Margraten begraven waren, aan kwamen. Geïnterviewde beantwoordde die brieven en stond mede aan het begin van de adoptiebeweging. Geïnterviewde emigreert naar de Verenigde Staten en trouwt vele jaren later met de eerste Amerikaan die ...

Geïnterviewde was platoon leider van een bataljon Afro-Amerikaanse soldaten die de avond voor Thanksgiving 1944 te horen kregen dat ze de volgende dag moesten gaan helpen op de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats in Margraten, waar ze bij aankomst 300 bevroren Amerikaanse soldaten vonden. Twee en een halve week heeft de 960th Quarter Master Company geholpen de achterstand in te lopen.