Aanslag en vergelding aan de Rotterdamse Coolsingel
Fietsend onderweg naar zijn werk voor de Sicherheitspolizei wordt Hermann Heinrich Pennings ter hoogte van het postkantoor op de Coolsingel in Rotterdam ingehaald door twee andere fietsers. Ze richten, halen de trekker over en schieten Pennings in het hoofd. De aanslag op deze collaborateur op 19 februari 1945 is nauw verbonden met de gebeurtenissen op de volgende dag, de fusillade van tien verzetsmannen aan dezelfde Coolsingel.

Vergelding
De aanslag op de NSB'er, SD'er en SS'er Pennings door het verzet lokt Duitse vergeldingsmaatregelen uit. Als represaille worden de volgende ochtend tien verzetsmannen gefusilleerd tegen de zijkant van het gebouw ‘Utrecht’. Dit is recht tegenover de plek des onheils van de vorige dag: het postkantoor aan de Coolsingel.
De jas van Eliazar Blei Weissmann
Eén van de tien slachtoffers is de Joodse verzetsman Eliazar Blei Weissmann. Deze leraar en ambtenaar bij de Gemeente Den Haag wordt per 1 maart 1941 ontslagen wegens zijn Joodse achtergrond. Hij duikt onder, maar wordt gearresteerd op 8 februari 1945. Dit brengt hem uiteindelijk op het politiebureau aan het Haagseveer in Rotterdam. Weissmann wordt op 20 februari, samen met negen andere verzetsmannen, gefusilleerd. De kogelgaten in de leren jas getuigen nog van zijn executie. De jas wordt later teruggegeven aan de familie en de gaten zijn dichtgenaaid. Vermoedelijk heeft broer Lodewijk de jas daarna nog gedragen.




OORLOGSLEVENS | Wie waren de tien slachtoffers van de fusillade op 20 februari 1945 in Rotterdam?
Meer over Slachtoffers fusillade CoolsingelWaarschuwing
Na de executie blijven de lichamen nog tenminste een dag liggen en wordt een bordje geplaatst met de tekst: ‘Deze tien wegen illegal werk gearesteerde Personen zijn als vergelding wegen een moordaanslag op een nederlandse SS-mann van de Sicherheitspolizei doodgeschoten.’
Represaille als vergeldingsmaatregel wordt vaak toegepast door de Duitse machthebber. Niet alleen verzetsleden zijn hier slachtoffer van, ook burgers, op het verkeerde tijdstip en de verkeerde plaats, kunnen toevallig slachtoffer worden. Zeker richting het einde van de bezetting escaleert het geweld en loopt vergelding over en weer uit de hand.