Staakt! Staakt! Staakt! De slachtoffers van de Februaristaking
Al wekenlang wordt een grote staking voorbereid, als de Razzia van Amsterdam plaatsvindt. Deze vormt voor leden van de illegale Communistische Partij van Nederland (CPN) aanleiding om de staking in werking te zetten. Zo'n tienduizend medewerkers van verschillende bedrijven leggen het werk neer, en staken op 25 en 26 februari in Amsterdam. De staking slaat ook over naar andere plaatsen en bedrijven. Onder andere in Zaandam, Utrecht, Haarlem en Velsen. De bezetter grijpt met harde hand in.
Gearresteerd en mishandeld
De staking wordt op 26 februari neergeslagen. Hierbij vallen in Amsterdam negen doden en tientallen gewonden. Ook worden er in de hoofdstad zo’n tweehonderd mensen gearresteerd. Vanwege overvolle gevangenissen worden 150 arrestanten naar het Lloyd Hotel gebracht, in de kelder verhoord en soms ook ernstig mishandeld. Eén van heen is mede-organisator van de Februaristaking Piet Nak. Maar zijn rol komt niet aan het daglicht en op 17 maart worden, op vier na, alle stakers uit het Lloyd Hotel vrijgelaten. Ook Piet Nak. Hij overleeft de bezetting.
Vijftien geuzen en drie stakers
Voor sommige stakers loopt het minder goed af. Hermanus Coenradi (links), Joseph Eijl en Eduard Hellendoorn worden geëxecuteerd op 13 maart 1941. Zij worden genoemd in het bekende Lied der achttien dooden van Jan Campert. Dit gedicht gaat over het proces tegen de verzetsgroep de Geuzen, waar achttien leden de doodstraf krijgen opgelegd. Maar omdat drie van hen minderjarig zijn, ontsnappen zij aan de dood. Drie Februaristakers komen in hun plaats. De achttien mannen worden op de Waalsdorpervlakte geëxecuteerd.
OORLOGSLEVENS | Wie waren de achttien slachtoffers uit Camperts Het lied der achttien dooden?
Meer over Achttien dodenVervolging communisten
In het najaar van 1941 worden nog eens 22 communistische organisatoren, twintig mannen en twee vrouwen, berecht. Inmiddels is nazi Duitsland in oorlog met de Sovjet Unie en worden ook in bezet Nederland communisten in toenemende mate opgespoord en vervolgd. Het proces tegen de organisatoren vindt plaats tussen 8 en 18 september 1941 in Den Haag. Ze worden veroordeeld tot tuchthuisstraffen in Duitse gevangenissen. Twee van hen overleven dit niet. Adrianus van Waert overlijdt op 9 juni 1942 in de gevangenis in Rheinbach aan mishandeling en Joseph Jacques van Weezel overlijdt eind april 1945 tijdens of na een dodenmars vanuit Kamp Dachau.
Steun betuigen
Het grootste deel van de veroordeelde organisatoren van de Februaristaking overleeft het leed in de gevangenissen en kampen. Bijvoorbeeld de Joodse communist Rosa Boekdrukker. Rosa wordt in 1938 lid van de CPN en is na haar scheiding in 1939 een alleenstaande vrouw. Op 9 april 1941 wordt Rosa gearresteerd wegens betrokkenheid bij de Februaristaking. Tijdens het proces schrijft ze aan haar ouders, die in Palestina wonen, dat het zwart ziet van de mensen buiten de rechtbank. Het communistisch verzet heeft familieleden en vrienden van de aangeklaagden opgeroepen hun steun te betuigen. Rosa wordt veroordeeld tot tien jaar tuchthuisstraf.
OORLOGSLEVENS | Rosa Boekdrukker is tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangene in het Oranjehotel, Tuchthuis Fuhlsbüttel en Kamp Bergen Belsen, maar overleeft. Verdiep je in haar oorlogsleven.
Meer over Rosa Boekdrukker