Wassenaarsche polder 1666 - 1979

Op 24 juni 1666 verleenden de Staten van Holland en West-Friesland aan Johan van Wassenaer en anderen vergunning tot het bedijken en droogmaken van een geheel uitgeveend gebied van ongeveer 1200 morgen, gelegen onder de ambachten Vriezekoop, Leimuiden, Rijnsaterwoude, Ter Aar, Nieuwveen en Kalslagen. De door het slagturven ontstane waterplas werd begrensd door de Bilderdammerlaan, de Hoogeveenseweg, de Langeraarsedijk, de Leidse Vaart, de Herenweg en de Drecht. In 1674 werd de polder drooggemalen, maar als gevolg van de doorbraak van de Spaarndammerdijk in november 1675 brak ook de ringdijk van de polder, die zodoende weer geheel onder water kwam te staan. Nadat de polder opnieuw was drooggemalen, bracht de grond pas in 1679 voor het eerst vruchten voort. De polder, die al aan het einde van de zeventiende eeuw bekend stond als 'Wassenaarspolder', werd in de loop van de achttiende eeuw steeds vaker als 'Wassenaarse polder' aangeduid. Sinds de tweede helft van de negentiende eeuw lag het grondgebied van de polder in drie gemeenten. Het gedeelte ten noorden van de Vriezenweg behoorde tot Leimuiden. Het ten zuiden van de Vriezenweg gelegen gedeelte behoorde voor het grootste deel tot Rijnsaterwoude en voor een klein deel tot Ter Aar. In het kader van de concentratie van polders binnen het hoogheemraadschap van Rijnland werd de polder op 1 januari 1979 opgeheven en opgenomen in het nieuw gevormde waterschap De Aarlanden.