Drooggemaakte Akkersloot-, Hertogs- en Blijverspolders, 1790-1978

In 1790 lagen in het ambacht Alkemade, omsloten door de Akkersloot, de Oude Ade, de Zomersloot en de Rijpwetering, drie kleine polders: de Akkerslootpolder, de Hertogspolder en de Blijverspolder. De drie polders waren van elkaar gescheiden door boezemwater; de Wijde Sloot tussen de Akkerslootpolder en de Hertogspolder, de Blijsloot tussen de Hertogspolder en de Blijverspolder. Op de kaart van Floris Balthasars uit 1615 komen de polders niet voor, maar in 1638 blijkt de Blijverspolder al te bestaan, terwijl de Akkerslootpolder op de in 1647 door Dou en Van Broekhuysen vervaardigde kaart voorkomt. In juni 1790 verzochten de schout van Alkemade en de voornaamste ingelanden van de drie polders aan dijkgraaf en hoogheemraden van Rijnland om vergunning tot het bedijken, vervenen en droogmaken van hun polders. Hiertoe moest één ringdijk om de drie polders gelegd worden. Nadat de rooms-katholieke gemeente van Oud-Ade bezwaar gemaakt had tegen de voorgestelde loop van de ringdijk waardoor de pastorie van Oud-Ade binnen de bedijking zou komen te liggen, werd het plan gewijzigd. De pastorie zou buiten de bedijking blijven. Datzelfde gold voor meer gronden, die al in het eerste ontwerp buiten de bedijking gelaten waren, zoals de noordoostelijke hoek van de Hertogspolder. Op 12 februari 1791 verleenden hoogheemraden van Rijnland vergunning tot het bedijken, vervenen en droogmaken van de drie polders. De Wijde Sloot en de Blijsloot zouden afgesloten worden en de vervening zou 24 jaar mogen duren. Aldus geschiedde. In 1816 waren de Gecombineerde Akkersloot-, Hertogs- en Blijverspolders uitgeveend, drooggemalen en verkaveld. In het kader van de concentratie van polders binnen het hoogheemraadschap van Rijnland werd de polder op 1 januari 1979 opgeheven en opgenomen in het nieuw gevormde waterschap De Oude Veenen.