Schrijven van de bevelhebber van de SiPo en de S.D. voor de bezette Nederlandse gebieden aan de vertegenwooordiger van Buitenlandse Zaken in Nederland betreffende de behandeling van onvruchtbare en gesteriliseerde Joden. Inclusief ´aantekening over de verplichtingen van Joden die geen Jodenster hoeven te dragen´

Vrijstellingen

(Voorlopige) Vrijstelling van deportatie naar de (vernietigings)kampen. De vrijstelling werd 'sperrung' genoemd. De procedure was dat er een speciaal stempel verkregen moest worden bij de Raad: een zogeheten ”Sperr-stempel”, dat naast het al bestaande Jodenstempel geplaatst werd in het persoonsbewijs. De stempels gaven recht op vrijstelling 'bis auf weiteres' (tot nader order): geen garantie dus, maar tijdwinst werd als belangrijk gezien met het oog op het idee dat de bevrijding snel zou komen. De sperren van de Joodse Raad werden van levensbelang, want vluchten was bijna niet meer mogelijk.