Cor D. Neef: Dagboek met zeer veel knipsels (cahier met handgeschreven tekst)

De auteur is een ongeveer vijftienjarig meisje, dat in de derde klas van de (meisjes ?) HBS in Rotterdam zit. Ze speelt hockey. Ze vertelt veel over school, over wat er in de klas gebeurt. Ze is aan het opgroeien, een eigen persoon aan het vormen. Anderen in de klas worden door haar bekeken en besproken. Achter in de klas zittend schrijft ze de eerste bladzijden. Ze vergelijkt zichzelf met medeleerlingen en lesgevers. In Frankrijk woont haar correspondentievriendin. Ze praat op straat met jongens. Met de klas maken ze een excursie naar Wassenaar en houden een vossenjacht in Duinrell. Bij de zomervakantie wordt een jaarsluiting gehouden met feestelijkheden. Met vakantie gaat ze naar België. De overblijfselen van de oorlogsellende van de Eerste Wereldoorlog daar maken indruk op haar. Soms maakt ze zich boos over haar eigen onaangepaste gedrag. "Helpt geloven in god me misschien? Je moet toch ergens houvast aan hebben?" Ze begeleidt op de piano mensen, wat ze heel leuk vindt. Een vriendin trouwt, ze kan het zich niet voorstellen! Als ze vriendinnen iets goeds ziet doen, probeert ze daar een voorbeeld aan te nemen. September 1938. Ze volgt de onderhandelingen van Chamberlain op de voet. Vanaf dit moment begint ze krantenknipsels in te plakken, die ze van commentaar voorziet. Ze werkt aan het staatsexamen gymnasium, waar ze moeite mee heeft. Ze heeft huilbuien en vindt zichzelf een slappeling. 28 augustus: de algehele mobilisatie wordt uitvoerig door haar beschreven en van knipsels voorzien. De Duitsers vallen Polen binnen. In Nederland worden distributiekaarten uitgereikt. De verdere periode bestaat uit knipsels tot 10 mei 1940. Uitgebreid beschrijft ze het bombardement van haar eigen stad, Rotterdam. "Ons huis... een gloeiende puinhoop". Tot 28 augustus logeert ze op verschillende gastadressen in Rotterdam, Utrecht en Gorssel. De auteur is een ongeveer vijftienjarig meisje, dat in de derde klas van de (meisjes ?) HBS in Rotterdam zit. Ze speelt hockey. Ze vertelt veel over school, over wat er in de klas gebeurt. Ze is aan het opgroeien, een eigen persoon aan het vormen. Anderen in de klas worden door haar bekeken en besproken. Achter in de klas zittend schrijft ze de eerste bladzijden. Ze vergelijkt zichzelf met medeleerlingen en lesgevers. In Frankrijk woont haar correspondentievriendin. Ze praat op straat met jongens. Met de klas maken ze een excursie naar Wassenaar en houden een vossenjacht in Duinrell. Bij de zomervakantie wordt een jaarsluiting gehouden met feestelijkheden. Met vakantie gaat ze naar België. De overblijfselen van de oorlogsellende van de Eerste Wereldoorlog daar maken indruk op haar. Soms maakt ze zich boos over haar eigen onaangepaste gedrag. "Helpt geloven in god me misschien? Je moet toch ergens houvast aan hebben?" Ze begeleidt op de piano mensen, wat ze heel leuk vindt. Een vriendin trouwt, ze kan het zich niet voorstellen! Als ze vriendinnen iets goeds ziet doen, probeert ze daar een voorbeeld aan te nemen. September 1938. Ze volgt de onderhandelingen van Chamberlain op de voet. Vanaf dit moment begint ze krantenknipsels in te plakken, die ze van commentaar voorziet. Ze werkt aan het staatsexamen gymnasium, waar ze moeite mee heeft. Ze heeft huilbuien en vindt zichzelf een slappeling. 28 augustus: de algehele mobilisatie wordt uitvoerig door haar beschreven en van knipsels voorzien. De Duitsers vallen Polen binnen. In Nederland worden distributiekaarten uitgereikt. De verdere periode bestaat uit knipsels tot 10 mei 1940. Uitgebreid beschrijft ze het bombardement van haar eigen stad, Rotterdam. "Ons huis... een gloeiende puinhoop". Tot 28 augustus logeert ze op verschillende gastadressen in Rotterdam, Utrecht en Gorssel.